Konráð J. Brynjarsson

 
"Nú er úti veður vont, verður allt að klessu, ekki á hann (bætið inn nafni að eigin ósk en það verður að byrja á G) gott, að gifta sig í þessu" orti einhvur öðlingurinn einhvurntíman. En ég hef í hyggju að barma mér óskaplega, því í dag hefur mér oft og iðulega orðið kalt. Stafar það af fámuna kulda sem andað hefur að norðan og frystir allt sem á vegi verður. En til að halda í mér lífinu þá hef ég bruggað mikin seið, hitaseið, sem kendur er við Svissneska Missu og hefur brugg það bjargað mínu auma lífi oftar en einu sinni. Að vísu hafa dulitlar aukaverkanir gert vart við sig en hvað eru nokkrar klósettferðir milli vina?

Skallos Ofboðsus hefur heldur en ekki lagt sitt af mörkum í dag (og nótt). Úr frjóum kolli hans og út um fima fingur hafa sprottið gífuryrtar lýsingar af merkis atburðum sem virðast hafa elt Skallan á röndum þessi dægrin. Allt frá kræsilegri matveislu og leiksigri ógurlegum til varpaðra mynda af ófæddu ungviði meistarans. Ég hefi nú í ýmsa fjöruna komið hvað orðfæri og svakmæli en nú held ég að Los Skallos hafi farið fram úr sjálfum sér og komið út í áður óþekktri orðsnilli. Jahérna hér, ég segi nú ekki annað.

Ég gerðist svo djarfur að bæta við enn einn bókinni í hring minn. Ármennið hefur hafið up sína mjóslegnu rödd og krefst hann þess að á hann sé hlýtt (ef þetta reynist merkingarlaust þá meina ég að honum sé heitt). Ég get mælt eindregið með Ármenninu.

Þau ellihjón Gráfrú og Viðarssonur voru enn að í kærkveld. Ég fer að hafa stórkostlegar áhyggju af því ágæta pari, því það getur ekki verið nokkrum manni (eður konu) holt að rífast svona mikið. Reyndar má nú vart kalla þetta rifrildi, væri nær að tala um skítkast, nöldur og tuð, en ég spá því að hjónaskilnaður verði áður en langt um líður.

Ég átti afar undarlegt samtal við systur mína á MSN í gær. Mér þótti sem hún væri jafnvel enn undarlegri í tilsvörum og húmor en venjulega (og eru undarlegheitin ærin þó normal séu). Svo veit ég ekki fyrr en símtæki mitt byrjar að hljóða. Þá er þar kominn mennskælingurinn Margrét hljóðandi og gargandi og því sem næst köfnuð sökum hlátraekka og söga. Nær hún að gera mér það skiljanlegt að hún beri ekki nokkra ábyrgð á því sem mælt hafi verið fram í hennar nafni því við lyklaborðið þar norðanmegin sitja vinkvendi hennar eitt er Gunnhildur nefnist. Þótti mér það skýring góð á undarlegri hegðan systur minnar, því Gunnhildi þessa hef ég haft þá ánægju af að hitta, og er stúlkukind sú enn og undarlegri í höfðinu en ég og gjörvöll mín fjölskylda, þó til samans yrði lagt. (Þá er þónokkuð sagt en virða verður skáldin skáldaleifin)

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 16:33

 
"Að ver' í sambandi við annað fólk, er mér lífsnauðsyn. Ég er félagshyggju maður eins og hann afi minn" s(hér vill Viðarsson Kári hafa ypsilonU en það er ekki til á mínu lyklaborði svo venjulegt verður að duga)ungu Stuðmenn á sínum tíma og síðar í slagtogi við nafntogaðan og margrómaðan Karlakór hér í Borg er Fóstbræður nefnist. Það er ekki að ósekju sem hef pistlaskrif mín á þessari braghendingu (sem þó var ei orti í nokkrum "hefðbundum" bragarhætti) því ég er maður sem þarfnast sambands við annað fólk. Reyndar á það við um flesta bara í mis miklu magni. Ég persónulega hef ekki gríðarlega samskiptaþörf, þekki margt mun félagslindara fólk en mig, en ef samskiptin verða of smá í sniðum þá upplifi ég skort. Ástæða þessra pælinga minna eru þau skemmtilegu samskipti sem ég hef átt við vini og vandamenn á vefbókarsíðum okkar þessa undanfarna nokkra daga. Margt skemmtilegt hefur þar verið ritað og hafa geysts margir ákaflega ritfærir menn út á þennan drulluköku-skeiðvöll. Er þar skemmst að minnast innrásar Viðarssonar Kára í tjáskiptakerfi okkar vefbókafærenda. En nú vil ek sjá hann geysast með gusugangi og taðkögglakasti fram á hinn eiginlega ritvöll og stofna sína eigin vefbók! Vil ég einnig tvíhenda þessa áskorun mína á loft og endasenda hana norður yfir Hvalfjörð og heim að Kalastaðakoti. Þar hygg ég að búi Sigurður Heiðarr, títtnefndur höfundur (ógetinn) Skriðu-Brandssögu og vil ek að hann finni á veraldarvefnum stað fyrir sína gífurlegu orðsnilld.

Á fjörur mínar rak unga snót í gærkveld. Við áttum góðan fund á stað sem kennir sig við Áfengi (ellegar höfuðborg Eystraríkis, veit ekki hvort). Stúlkukind þessi er mér vel kunnug svo menn skulu nú ekki fara á neitt flug hér um tjensa og sénsa eða að nú hafi hlaupið aldeilis á snærið hjá mér. En svo burtu sé nú haldið af þeirri braut þá hittumst við María vinkona mín sem sagt í gær og sátum lengi kvelds á Kaffi Vín og ræddum um heima og geima, landsins gagn og nauðsynjar og allt milli himins og jarðar enda höfðum við eigi sést í að verða tvo mánuði. Á þessu ágæta kaffihúsi drakk ég ágætan kakóbolla sem kostaði heilar 300 krónur. Í flesta staði hinn ágætasti sopi en hefði að ósekju mátt vera dulítið varmari viðkomu.

Eftir þessi mjög svo skemmtilegu ferð okkar vinkvennana þá kom ég heim til aldurhnyggnu hjónanna Grákonu og Kára. Hví segi ég þau vera aldurhnygin hjón? Jú það er vegna þess að þeir voru hér tuðandi og nuðandi hvor í öðrum og pexandi sem væru þeir búnir að vera giftir í 50 ár! Nu mega dyggir lesendur vorir ekki misskilja mig sem svo að ég hafi ekki haft gríðarlega ánægju af öllu saman, því ég skemmti mér og skrýkti sem smástelpa væri. Til þess að kóróna þessa ánægju mína þá sendi Viðarsson mér þessa stöku, orta um Gráfrúna.

Angurvært hann Eiríkur sefur
eins og hann Guðni væri af englakyni
helsta kostinn þann það hefur
að helst saman kjafturinn á Guðmundssyni.

Þessi skrif mín eiga eftir að hafa ákaflega skemmtilegar afleiðingar, sérstaklega ef að Liverpool tapar leiknum sem nú er í gangi á skjánum sjónvarpsins.

Ég hefi nú um nokkurt skeið haft áhyggjur af vini mínum Risanum. Þannig er nefnilega mál með vexti að hann hefur um langa hríð, verið þekktur fyrir svokallaða 5 aura brandara. Þessir brandarar eru þannig úr garði gerðir að varla er nokkur skapaður hlutur við þá fyndinn, nema sú staðreynda að Ragnar ber þá fram og að þeir eru ekkert fyndnir! En nú hefur Seðlabanki Íslands, frá og með 1. október 2003, gert alla aura útlæga og tekið fyrir notkun þeirra alfarið. (s.s. tekið burtu alla aukastafi úr fjármálaútreikningum landans) Þetta hefur þá afleiðingu í för með sér að brandarar Risans verða að auka verðgildi sitt, ellegar verða verðlausir. En það er áhyggjuefni því algerlega er óvíst að þeir standi undir heilli krónu!

Ég kenni konu sem heitir Danielle Harms og er hún hin ágætasta kona. En síður vildi ég verða á vegi hennar, því eigi er gott að vera "in Harms way". (ort í minnigu fimmaurabrandara *snökt*)

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 20:36

 
"Á meðan ég gerði kaupsamning um eina kók og pylsu með öllu" segir Meistarinn sjálfur á plötunni Fram og aftur Blindgötuna í laginu um Sútuðu flóna sem fór í brjóstið inn. Menn og konur hafa tekið fram skrifskóna svo um munar, en þar munar helst um meistara Jóhann Skallapétur Waage, en minnst um systur mína og risann en þau virðast bæði hafa látist drotni sínum, allavega hvað skrif á eigin vefsvæði varðar, en "hún systa mín litla með ljósgullið hár" (sem reyndar er með skítagrábrúnt hár að eigin sögn) hefur verið þeim mun duglegari að tjá sig á tjáningarkerfum okkar Mr. Jones og mín.

Grámann er fallegur á myndinni með Rakel á ÍR síðunni og eru uppi áhöld um það að aldreigi hafi hann litið betur út á nokkurri mynd. Svo hvíslaði lítill fugl því í eyra mér að töluverður hjónasvipur væri með þeim skötuhjúum að þann fugl hlakkaði mikið til að sjá þau elda silfrið gráa saman.

Ég hef unnið eins og berserkur í allan heila dag. En fátt hefur á dag minn drifið, thja nema það að hér um rúmlega fimm þá gekk hér framhjá maður, sem í sjálfu sér er ekki í frásögu færandi, nema vegna þess að maður þessi hringsnérist um sjálfan sig sem væri hann með þráðbeinan öxulmöndul. Hann snarsnerist hér framhjá húsinu í samtals u.þ.b. 100 metra, en þá allt í einu og skyndilega tók hann beint strik á eðlilegri göngu út götuna svo langt sem augað eigði, ég hefi bara vart talið að ég gæti hafa orðið öllu yngri!

Meir má ek eigi mæla, því nú skal haldr til útvers.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 18:31

 
"Hann vildi kaupa hús, en átti ekki fyrir bjórkrús" syngur Icy Spicy Leoncie hin fyrverandi Indverska Prinsessa, á nýja disknum sínum, Radio Rapist Wrestler þar sem aðalatriðið virðist vera að drulla yfir Sigurjón Kjartansson. Argandi gargandi snilld svo ekki sé meira sagt en hin ágæta frú Leoncie mætti alveg að óskekju læra betri íslensku.

Annars hefur fátt drifið á daga mína í dag. Vaknaði ókristilega snemma og hélt úldin og illa rakaður til vinnu fyrir allar aldir. Hér hef ég alið manninn síðan og mun þurfa að vera hér í u.þ.b. 3 korter í viðbót. Svo er á áætlun að herja á Heimsklassann og skekja skvap mitt dulítið.

Hef annars lítið að segja og fer því best á því að þegja.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 18:18

 
"Þeir sem bara borða kjöt og bjúgu alla daga, þeir feitir verða og flón af því og fá svo illt í maga. En gott er að borða gullrótina, grófa brauðið, steinseljuna" brá mér inn á síðuna hans Gunna og ákvað í snarhasti að skella inn tengli á meistaran, ennþá stækkar hringurinn. Sem er mjög gott.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 21:16

 
"Mánudagsmorgun, á fætur ég fer, höfuðið á mér þunnt eins og gler, ég þrá að fá þig, sjá þig svo að eyða nótt hjá þér" er upphaf lagsins Blús í G með Mannakornum ekki kannski alveg rétt lýsing á frekar góðu Sunnudagskvöldi, but hey. Verð víst að leiðrétta pistil minn frá því á föstudag. Það voru víst ekki liðsmenn Hinns Ízlenska Þursaflokks sem sungu um Sirkusmeistarann smarta hann Geira. Það var víst spilverk þjóðanna (hats off to Gunni fyrir að spotta delluna) sem saung svo fallega um jólasteikina.

Dagurinn í dag hefur farið að mestu friðsamlega fram. Vaknaði um hálf eitt þar sem ég huggðist til dæminga fara um eittleitið. Þurfti reyndar að byrja á því að fletta upp í hinni góðu bók, Símaskránni til þess að finna staðsetningu leikvallarins. En í fyrsta sinn á minni ævi, eftir því sem ég best man, þá átti ég erindi í Íþróttahúsið Digranesi þar sem fram átti að fara leikur heimamanna við liðsmenn Þrótts úr Vogum (on Waterlessbeach). Þetta var hörkuleikur en þó höfðu heimamenn tögl og haldir (eða höld í töglum er það ekki eðlilegra? Í það minnsta þegar um hross er að ræða, þó tæpast sé það gáfuleg að halda mikið í taglið á hvaða hrossi sem er (þetta vitum við sveitamennirnir!!)) nær allan leikin og skildu aldrei færri en 10 stig liðin að. Gott mál.

Kom heim frekar þreyttur eftir leikin, enda hann minn fjórði á þrem dögum. Tók lífinu með stóískri ró í smá stund (fór í sturtu og svoleiðis) áður en ég brá undir mig betri fætinum og hélt í kaupstaðinn að verzla. Eldaði mér austurlenska grýtu með pasta í kveldsmatin (og nestið á morgun) og sit nú sæddur og (mestmegnis) sæll við skriftir. Eftir að hafa snætt þá rak mig í rogastans við sjónvarpsgláp (ekki það að ég hafi verið á mikilli ferð). Var ekki bara mætt Frú Inga konan hans Zippoman að kynna næsta dagskrárlið. Ég vissi vart hvaðan á mig stóð veðrið!

Annars hefur dagurinn ekki liðið alveg áfallalaust. Ég brá mér í Eve fyrr í kveld og hugðist nú gera margt og mikið en þar sem ég var alsaklaus á flugi á leið í vinnu fyrir mann, þá réðst að mér einhvur bévítans skúnkur á mun stærra skipi og slátraði mér bara si svona. Ég varð alveg band-, sjóðandi-, spólvitlaus og er tap mitt metið á ekki minna en 7-8 miljón Evukrónur og er það sko ekkert smá. Ég held ég fái mér göngutúr til að róa taugarnar. Bévítans!

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 20:58

 
"Verst af öllu er í heimi einn að bú' í Reykjavík. Kúldrast upp á kvistherbergi, einn og hugs' um pólitík" sungu meðlimir Ríó einhvurntíman á síðastliðinni öld og komust þeir vel að orði þar. Ég hefi verið langt frá því í dag að vera einn og hvað þá að vera nokkursstaðar nálægt kvisti. Hóf daginn á því að taka lífinu með stóískri ró alveg fram að því að ég þurfti að breggða mér suður í Hafnarfjörð, nánar tilteki að Ásvöllum þar sem fram fór leikur B-liðs Hauka og Árvakurs úr Reykjavík. Sá leikur var í alla staði prúðmannlega leikinn og voru leikmenn þar til allrar fyrirmyndar. Leikar fóru að lokum svo að Haukamenn báru sigur úr bítum. Að þeim leik loknum þá lá leið mín upp undir Breiða holt þar sem meðdómari í næsta leik mínum beið, hann Aron Smári flugnemi með meiru. Eftir stuttan stanz á Tunguveginum þá lá leið okkar vestur á nes, nánar tiltekið að KR-stöðum í Frostaskjóli. Þar var þá í gangi leikur heimakvenna gegn Kórstúlkum úr Njarðvíkum. Fóru sá leikur í framlengingu þar sem gestakvenndi fóru að lokum með sigur af hólmi.

Var þá komið að leik okkar Arons en í honum leiddu saman hross sín, ungpiltalið KR-iinga og Keflvikinga. Er óhætt að segja að þar hafi menn látið ófriðlega margir hvurjir og þurftu við Barberinn að grípa til útilokanna í tvígang. Leikar enduðu þó með nokkuð tryggum sigri KR-inga.

Eftir ærlegt sturtubað og óhemju mikið magn af teygjum (ég er að verða álíka styrður og áttrætt gamalmenni) brá ég undir mig betri dekkjunum og brunaði Norður í Grafarvogshverfi höfuðborgarinnar til að vísitera vin minn og snildarmennið Jóhann Skalla Waage. Tók ég mig þar til og framkvæmdi ýmsar endurbætur á vefbókarsíðu Skallans og er ekki úr vegi að menn kíki á síðu hans og sjá með eigin augum betrumbætur þær er ég er ábyrgur fyrir. Skallinn hefur löngum verið höfðingi heim að sækja og varð eingin breyting á í þetta skiptið. Var boðið upp á Hraun súkkulaðibita og Tuboorg öl í dós. Verður Skallanum vart nósamlega þakkað.

Ég stein gleymdi að minnast á tvennt í pistli mínum í gær (fyrradag þar sem nú er komið framyfir miðnætti). Annað var að sjálfsögðu ógleymanleg gestrisni systur minnar kasóléttrar og hennar ekta spússa. Þar stoppaði ég í dágóða stund og átti mikið og gott spjall við þau hjónaleysin og endurheimti mikinn snildar disk með Pöpunum, sem Olla litla hafði verið með í láni í dágóða stund.

Hitt atriðið minnist móðir mín á í pistli sínum í gær. En þau stórtíðindi gerðust í Borgarnesinu um daginn að Haukur Rakari lét af störfum eftir áratuga þjónustu við Borgnesinga og nærsveitunga. Þar með hvarf enn eitt minnismerki eldri tíma, því nú hefur Rakarastofa Hauks verið kvödd en í hennar stað er komin einhvur hársnyrtistofa sem nefnist Sófó eða Sóhó eða eitthvað í þá áttina. Það mun víst vera Kata á Völlum (Kata á öllum var hún líka eitt sinn nefnd) sem hefur yfirtekið plássið hans Hauks. Ég drýp höfði og viðhef mínútu þögn í minnigu Rakarastofu Hauks.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 00:19

 
"Útvarpsmessan glymur meðan jólalambið stynur" sungu Þursarnir í laginu um Sirkusmeistaran smartklædda hann Geira. Ég var að stuðla að minkun kjetfjallsins í landinu. Var heima í garði foreldra og var að aðstoða nokkrar valinkunnar sveitafrukkur við Sperglagerð! Svo var ég náttúrulega einnig að vinna fyrir mat mínum með þessu. Þarna voru saman komnar fjórar fyrrverandi ungmeyjar (mis mikið fyrverandi samt). Fyrsta ber að nefna Frú Kötu í Munaðarnesi, en fyrir þá sem ekki vita þá er ýmislegt fleira varið í Munaðarnes en sumarbústaðasvæði BSRB (og eru það fyrst og fremst skötuhjúin Kata og Halli). Þá var frú ein ofan úr Norðuráldal, nánar tiltekið frá Hóli, Frú Rósa. Er rétt að taka fram að þetta er ekki sami Hóll og sá þar sem bjuggu þeir Jón, Dóni (hundur) og Skjóni (hestur) (en um þá söng Bessi Bjarnason á gamalli hljómplötu og er kvæðið eftir Kristján frá Djúpalæk, ef mig misminnir ekki). Næst ber að telja Húsmóðurina í Hlöðutúni (þar sem afurðunum var komið fyrir í reyk að verki loknu) hana Sæunni. Nú síðast en hreint ekki síst skal nefndur kvennskörungurinn að Borgum Frú Birna (sem er jú móðir undirritaðs ef e-r vissu eigi).

Að hlýða á þessar frukkur tjá sig um landsins gagn og nauðsynjar, ásamt léttum metingi (Norðurárdalsrolluskrattar, þverari en andsk... sjálfur og gera ekkert nema sitja fastar í hakkavélinni. Það er nú meiri rembingurinn í þessum Tungnarollum, það kemur ekkert nema loft í gegn með þessu) milli hreppa (þó bæði Norðurárdalshreppur og Stafholtstungnahreppur tilheyri nú Borgarbyggð) var upplifelsi sem ég hef helst ekki viljað missa af. Enda kom ég hingað suður með pokafylli af nýslátruðu kjetmeti og verður það kærkomin tilbreyting við brauð og mjólkurmat ýmiskonar sem ég hef lifað á í sumar.

Ég kom við í Loftorkunni á suðurleið. Þar stóð yfir reisugil í tilefni þess að nýbygging fyrirtækisins er kominn undir þak en þó vart tilbúinn undir tréverk (held reyndar að það verði lítið af því þarna inni). En fyrir ykkur sem ekki vitið þá er Loftorka minn fyrrum vinnustaður og fjölskyldufyrirtæki stofnsett fyrir 41 ári af afa mínum, Konráð Andréssyni og mági hans Sigurði heitnum Sigurðssyni. Þar var boðið upp á snittur og öl, bæði áfengt og ekki. Ég gerði skyldu mína og bragðaði á því sem boðið var uppá, ja nema áfenga ölinu því ég átti eftir að aka suður fyrir gat. En ég kipti þó einum með í nestið og ætla ég að njóta hans í kvöld þegar dæmingum er lokið.

Kommentakerfi mitt hefur vakið rífandi lukku meðal dyggra lesenda minna og hafa menn og konur farið hamförum í tjáskiptum þarna inni. Ég held svei mér þá að vakning hafi átt sér stað, í það minnsta brást Risinn fljótt og örugglega við, og var ekki seinn á sér að taka upp tjáskiptakerfi á sinni ágætu síðu. En mér þótti hann stíga heldur óvarlega til jarðar þegar hann tók að hvetja gesti mína til að hætta í heimsókn hjá mér og bregða sér yfir til sín, og það á minni eigin síðu!! En þar sem við Ragnar erum félagar góðir og fóstbræður þá erfi ég þetta nú ekki við pollann.

Mr. Jones er greinilega kominn með vefbókarveiruna á hátt stig. Í það minnsta hefur hann verið ótrúlega duglegur að tjá sig upp á síðkastið, þá sérstaklega í gær. Kíkið á meistarann. Ég hef ákveðið að leggja skotmennsku á hilluna. Minn frambærilegi framsóknarmaður hefur orðið heldur óvægilega fyrir barðinu á mér og má segja að ég hafi haft hann að skotspæni. Nú skal þeim leik hætt í bili og spjótum þess í stað snúið að hróinu honum Kára. En þar sem hann hefur ekki enn hafið upp raust sína á veraldarvefnum þá býst ég við að ég verði að hafa í frammi báðar hliðar ritdeilunar, allavega þar til mér tekst að sannfæra hann um að láta nú ærlega í sér heyra á vefbókarsíðum veraldarvefsins.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 20:08

 
"Kvennmannslaus í kulda og trekki, þetta er ekki ekki ekki ekki þolandi" segir í kvæði sem er æði vinsælt að syngja á þorrablótum, árshátíðum og öðrum slíkum mannfögnuðum. Mér kom þetta lag í hug þegar ég áðan hlýddi á Eirík frá Klambratúni (Eric Clapton) syngja lag sitt "You look wonderful tonight". Fyrir þá sem ekki vita, þá er það hugljúft ástarljóð manns sem greinilega elskar konuna sína ákaflega heitt. Nú ástæðan fyrir að ég er að blaðra þetta allt saman er auðvitað sú að ég er maður einsamall og kvennmannslaus í kulda og trekki og er alveg að verða hættur að þola það ástand. En eins og sönnum vælukjóa sæmir þá vil ég að sjálfsögðu finna annan til að kenna um öll mín bágindi. Svo ég hef ákveðið að skella skuldinni á hið fríðara kyn. Þá er ég ég ekki að meina einstaka meðlimi þess (og undanskildar eru að sjálfsögðu þær konur sem eru bundnar mér vina og/eða fjölskylduböndum) heldur kynið sem heild. Ég er nefnilega farinn að hallast að því að sem heild, séu konur ákaflega vitlausar. Þá er ég ekki að segja að þær séu heimskar, því margir af gáfuðustu einstaklingum sem ég þekki og veit um, eru konur, heldur finnst mér stundum sem þær beiti þessu viti sínu ákaflega rangt, þá sérstaklega hvað varðar karlmenn, sérstaklega mig.

Ég hef nú verið laus og liðugur í nokkurn tíma og hef ekki setið auðum höndum hvað kvennamál varðar, heldur verið "out and about" eins og það heitir, með öngulinn úti ef svo má að orði komast. Ég get ekki sagt að ekki hafi bitið á, því ýmislegt hefur nú gerst í veiðiferðum en hingað til hefur öll bráð gengið mér úr greipum og iðulega hefur bráðin horfið á vit annarar beitu sem einhverra hluta vegna er girnilegri.

Svo nú sit ég hér einn og yfirgefinn í mannþrönginni og velti því fyrir mér hvað það er sem ég þarf að setja á öngulinn til þess að einhver bíti á, þ.e.a.s. einhver sem ég hef hug á að halda, því ég hef ekki list á öllu því sem syndir um á veiðilendunum. Svo ég ætla nú að setja fram þá auðmjúku ósk að þær konur sem villast til að lesa þessar hugleiðingar (enn og aftur þá á ég ekki við vini eða vandamenn (sérstaklega vandamenn) sem yfir þetta lesa) hafi það hugfast þegar þær eru að leita að bitastæðum önglum, að renna nú ekki framhjá mínum, án þess í það minnsta að grandskoða beituna og jafnvel stinga höfði upp úr vatninu til að berja veiðimanninn augum. Hann er hreint ekki slæmur, myndi jafnvel ganga svo langt að segjast vera alveg ágætur (og munið ágætt er betra en gott).

Fleira ekki gjört, fundi slitið (í einsemd, eymd og volæði, með ýturvaxna þrá eftir heitu bóli þar sem fyrir er heitur líkami. Nei Guðni ekki þú!! Sniff, snökt, væl, skæl)

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:21

 
"Undir messu á mig jafnan, ákaflega glápir þú, sumir telja að það eigi, ekkert skillt við kristna trú" syngja Papar en höfundar þessa texta er að sjálfsögðu snillingurinn Jónas Árnason textagerðarmeistari með meiru. Fór í bolta með drengjunum og rokkaði náttúrulega feitast, sama hvað Grámann segir. Annars segir sá grái ýmislegt í pistli sínum. Vill hann meina að ég hafi ekki sýnt nógan stuðning í vandamáli hans með auglýsinguna á einkamálum. Ég gef nú lítið fyrir það. Mér þótti þetta fyndið og stend á því fastar en fótunum að Grákollur hefði velst um af hlátri samhliða mér ef annar hefði orðið fyrir þessum ósköpum. Reyndar kom hann nú með góðan punkt. Í okkar tölvuvædda samfélagi þá eru tölvupóstföng og MSN addressur orðin jafn persónuleg og símanúmer, sem náttúrulega þýðir að með þau verður að fara penum höndum og passa að hvers kyns misnotkun eigi sér ekki stað með slíkar upplýsingar.

Annars verður maður nú að fara í herferð. Ef marka má síðasta pistil Grákollsins þá hefur loftbelgur sá er sjálfsálit hans siglir um í, hækkað flugið svo að hætta er orðin á því að hann svífi út úr gufuhvolfi raunveruleikans og taki að fljóta stjórnlaust um ókunnan geiminn þar fyrir utan. Þetta nær náttúrulega aungvri átt og hyggst ég koma Guðna, mínum ástkæra vini, til hjálpar og bjargar. Ég mun setja á stofn skotsveit sem mun reyna með öllum ráðum að skjóta belginn niður áður en í illt stefnir. Ég hef skipað sjálfan mig sem fyrirliða og stormsenter og mun taka á móti umsóknum og ráða menn (og konur) inn í sveitina. Nokkrir eru sjálfskipaðir inn vegna gríðarlegrar reynslu í þessum efnum. Kári Viðarsson er þar fyrstur á blaði og má um hann segja að hann sé hokin af reynslu í skotfimi sem þessari, en skæðadrífa hefur staðið milli hans og skotmarksins um nokkurt skeið, en til að halda sanngirnissjónarmiðum á lofti, þá má vart á milli sjá hvor hefur betri skotfót í þeirri skotkeppni. Fast á hæla honum er meistari Hjálmar en fáir munu standa honum á sporði í marksækni og enginn í skotfestu. Sigurður Heiðarr er þungamiðja varnarlínunnar og mun sagt að af honum hrökkvi sóknarlotur andstæðinga sem vatn af gæs. Endurvarpast þær af svo miklu afli að þær enda títt aftur, af töluverðu afli, á upphafsstað og valda þar ægilegum usla (þetta hefur fyrirliðinn sjálfur reynt á eigin skinni). Svo virðist einnig sem að kennslufræðaneminn Rakel sé sterkur nýliði og mun fyrirliðinn hafa augastað á því að skipa hana í skotsveit þessa. Svo má náttúrulega ekki gleyma Risanum en sökum gríðarlegrar reynslu hans af tréverkssetu og sem virtur skotefnaframleiðandi, þá hefur hann verið skipaður liðsstjóri og er það von fyrirliða að hann verði lykilmaður í þjálfun nýliða. Jú og svo hefur önnur af uppáhaldssystrum mínum, hún Olla litla verið ráðin sem tæknilegur ráðgjafi og er það sökum svínslegs eðlis hennar og ótrúlegra hæfileika til að finna auma staði (þá sérstaklega á fyrirliðanum en hennar annað hlutverk verður að halda honum á jörðinni) á skotmörkum. Aðrir sem áhuga hafa er bent á að tjá sig um það í kommentum um þennan pistil.

Það er greinilegt að fólk hefur staðið í biðröðum við að tjá sig um pistla mína. Heil SEX (hehe I said sex hehe) komment um síðasta pistil, I'm in happy land! Las það í mogganum í morgun að nokkrir gáfumenn á þingi (já ég veit gáfumenn á þingi, ég ætlaði ekki að trúa því heldur) hafa laggt fram tillögu um að lækka áfengiskaupaaldurinn niður í 18 ár. Húrra fyrir þeim. Í sömu frétt var talað um að sömu þingmenn hefðu í hyggju að flytja tillögu um að hækka bílprófsaldurinn í 18. Ég er pottþéttur á því að báðar þessar tillögur eru til bóta, allavega að því leiti að samræma aldurinn svona. Menn geta svo rifist endalaust um það hvort 18 er réttur aldur eða ekki. Ég er persónulega á því að 18 sé fínn aldur til þess að verða formlega "fullorðin/n" vissulega er það persónubundið en ég held að flestir séu að verða tilbúnir að axla smá ábyrgð á sjáfum sér. Svo er náttúrulega spurning hvort nokkur annar aldur sé betri. Finnst að hann mætti ekki vera lægri og ég er ekki viss um að hærri aldur skili neinu, því við erum jú svo ógurlega sjálfstæðir íslendingar og viljum fara okkar fram, sem við og gerum hvort sem það má eður ei.

Ég er alveg hreint að klepra á vinnunni núna. Er að vinna 10 (tíundu!!!!) næturvaktina í röð og held svei mér þá að ég far bráðlega að ganga muldrandi um bæinn. Nem svo staðar öðru hvoru, helst í námunda við hóp af fólki, og segi stundarhátt: "Víst ganga döðlur í skóm en rúsínur fara bara á skauta með hænsnum þegar heitt er úti. Þabbra'so, þabbra'so, ég sag' 'eim 'etta, sag' 'eim 'etta."

Fleira ekki gjört, fundi slitið (áður en fundarmenn fara almennt yfir um)

P.s. Guðni minn elskulegi vinur, ekki taka þessu spéi óstinnt upp, vertu heldur með 'ann beinstífan og brostu. That gets 'em every time!!!

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 01:17

 
"Ég ætla út í sveit og ligga ligga lá, ligga ligga lá, ligga ligga lá" söng Ómar Ragnarsson (minnir mig) á einni af fjölmörgum barnaplötum sínum. Ég ætla að fara að ráðum hans og drífa mig í sveitina. Kemst reyndar ekki fyrr en á fimmtudag, því ég lofaði mér í vinnu þangað til. Andskotans góðmennskan að drepa mig. Ég reyndar slepp við niðurskurðarhnífinn sem ég nefndi í gær, en þess í stað hyggst ég framleiða spergðla af miklum móð, enda stendur til að eta heilt fjall af þeim í vetur. Það er fátt betra en soðinn spergill með kartöflumús og sméri. SMJATT!!!!

Heyrði í Skallanum áðan og mæltum við okkur mót um helgina einhverntíman. Ég vona nú að þær áætlanir standist, enda langt um liðið síðan við Jóhann áttum fund. BTW master Joe, skv. áræðanlegum heimildum þá heita hár þessi sem þú minnist á í pistli yðar Búmanns tagl.

Heyrði líka í ungri (verðandi) læknafraukku, Maríu vinkonu minni. Við mæltum okkur einnig mót um helgina enda ár og dagur síðan við höfum átt góðar umræður um veröldina og vandamál hennar. Hún kvartaði svo sáran yfir því að á hana væri ekki minnst hér á Vefbók minni, sem er náttla ógurleg hneysa sko!!! En úr því hefur hér með verið bætt og María, sko nú er ég kominn með kommenta kerfi svo þú getur minnt á þig reglulega, svo er auðvitað löngu kominn tími á að þú hefjir upp raust þína á veraldarvefnum með eigin Vefbókarskrifum! Skora á þig.

Guðni var svo elskulegur að benda mér (og öðrum lesendum hans) á Vefbók Rakelar nokkurar Viggósdóttur og ég minnist þess ekki að hafa hlegið svona mikið í háa herrans. Þessari góðu vefbók hefur hér með verið bætt í ört stækkandi hring Vefbóka sem ég les reglulega.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 01:04

 
"Sigtryggur í svefni vær, sendir frá sér pústur, hjá honum liggur haukleg mær og hangir losta kústur" svo segir í söng Þursanna um glímukónginn Sigtrygg sem vann. En ég er ekki mjög sigurviss svona almennt séð, býst yfirleitt við því að bíða ósigur, ég vona samt alltaf að ég vinni, bý raunar iðulega til kraftmikla og kynngimagnaða dagdrauma um sigur minn. En staðreynd málsins er nú samt sú að ég vinn sjaldnast, sama í hverju keppt er.

Grámann varð fyrir meinlegri stríðni. Ég vildi að ég gæti sagt að mér hefði dottið þetta í hug, því ég hló mig mátlausan yfir frásögninni, en verð nú samt að lýsa yfir sakleysi mínu. Bætti inn nýjum tengli og viðkomustað á vefhring mínum, 1.C í kennó er bekkurinn hans meistara Guðna Grámanns og ég hef sjaldan séð jafn aktíva vefbók, enda ekki erfitt að halda góðum dampi á skrifunum þegar margir eru um hituna. Svo eru líka gríðarlegir húmoristar sem þarna tjá sig og oft er erfitt að hemja magakrampann þegar pistlar þessir eru lesnir.

Hef verið að hlýða með nýju eyra á Þursana í nótt. Textagerð þeirra er oft á tíðum alveg stórkostleg eins og tilvitnunin hér að ofan sýnir. "Ég hef stolið mör úr mókollóttum hrúti, svo er þessi skriftargangur úti" er hending úr laginu Skriftargangur og þessi setning á sérstaklega vel við (þó ég reyndar skilji ekki hvernig innviðir eru í höfði þess manns sem semur slíka ljóðlínu) því ég hyggst herja á heimaslóðir í vikunni og reyna að vera liðlegur við mörskurð og beinafjarlægingar en kjeti var slátrað að Borgum í gær og er nú komið að frumvinnslu sem eins og áður var minnst á, fellst í að fjarlægja óæskilegar hliðarafurðir eins og mör (fitu fyrir ykkur sem skiljið ekki gamalt mál) og bein. En það er grundvöllur þess að hægt sé að koma kjetinu í áthæft ástand. Ég get ekki beðið eftir því, enda fyrir margt löngu orðinn leiður á þurru brauði og súrrmeti ýmiskonar sem ég hef neyðst til að éta í kjötskorti sumarsins.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:32

 
"Halim Al heim, sendum Sigurð Pétur til Tyrklands" en svo mæla þeir ungu menn sem skipa Gleðisveitina Döðlur í einu laga sinna. Merkilegt nokk sko. Ég kom fyrir commentakerfi á Vefbók minni, gæti orðið skemmtileg tilraun og gaman að sjá hvort nokkur kjaftur nýtir sér þetta almenna skotleyfi sem ég hefi nú gefið á sjálfan mig. Jóhann veður þvílíkt á súðum að maður hefur vart undan að lesa. ýmislegt þar að gerjast og greinilegt að hann saknar spúsu sinnar, sem von er. Mr. Jones hefur líka heldur en ekki spítt í lófana. Þvílíkur pistill frá honum í kveld að annað eins hefur ei sést.

Gribba heldur sig við hreinskilnina og ræðir í sínum nýjasta pistli um erfiðleika þá sem sonur hennar á við að glíma. Ég get ekki annað en fundið til með henni, ég get ekki ýmindað mér verri tilfinningu en að geta ekki hjálpað barninu sínu, það hlítur að vera skelfilegt að ganga í gegn um.

Annars er ég í frekar fámennu stuði nú til skrifa, heyrði þó bæði í Risanum, sem djammar feitt í Keflavík með samstarfsfólki sínu úr Hyrnunni, og Sigurði Heiðarri sem var ölur á leið heim eftir afmælissumbl. En hér sit ég og get ekki annað, hmm best að fara heim að sofa sem fyrst, en þó ekki fyrr en klukkan 7.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:29

 
Þær geta verið undarlegar sumar flugurnar sem heimsækja menn í höfuð þeirra. Nú sit ég hér í vinnunni, búinn að jafna mig í bífunum, svona að mestu leiti, og rita þennan textabút. Með mér hér eru tveir herramenn, sem eru búnir að vera eins og hundar yfir beini, að slefa yfir (jú vissulega gullfallegum) rússneskum stúlkum. Þær óska eftir að komast í kynni við karlmenn og hafa til þess að reyna láta þann draum sinn rætast, sett af sér myndir og nokkrar upplýsingar á síðuna www.russian-brides-club.com. Varla hefur neitt annað komist að í huga þessar tveggja samverkamanna minna í allt kvöld.

Ég brá mér hring um vefbækur þær sem ég les reglulega. Eitthvað virðast menn vera að ranka úr roti og er sérstaklega ánægjulegt að sjá Skallann í sínu gamla góða ritformi og fer hann fimum fingrum um vort áskæra ylhýra og þar má sjá hugtakasmíð á heimsmælikvarða. Hann fer ekki jafn fallega með Klíkustjórann Birgi Hákonarson, formann Körfuknattleiksdeildar KR. Ekki veit ég hvor er (ó)gáfulegri en báðir þykja mér hafa sitthvað til síns máls. En eigi hyggst ég gerast dómari, kviðmágur eða böðull þessara ágætu manna, heldur sitja stilltur á hliðarlínunni og fylgjast með framgangi mála... í það minnsta opinberlega.

Menn hafa líka rætt um skoðanir Skallans á dómgæslu og er það málefni sem slær mér nær. Ekki ætla ég nú að skeggræða mikið um þau mál á opinberum vettvangi en er með smá svar til handa mínum góða vin. Honum varð á einum stað tíðrætt um meint lélega dómgæslu á hendur liði okkar, Skallagrím. Reyndar hefur núverandi þjálfari okkar Skalla, Valur Ingimundarson kommentað á þetta líka. Ég leifi mér að fullyrða að það eru ekki samantekin ráð manna að láta halla né heldur að hygla einum né neinum fram yfir annan. En ég get ekki varist þeirri hugsun að hugsanlega hafi okkar ágæta lið áunnið sér þetta böl sem þeir telja sig verða fyrir frá starfsbræðrum mínum gráklæddum. Ég veit í það minnsta að ég þarf að passa sjálfan mig gagnvart vissum aðillum þegar ég dæmi hjá þeim, vegna þess að þeir hafa gengið illa fram í gjörðum og orðum á vellinum. Þetta eru bæði lið og einstaklingar og eins og fyrr sagði, þá verð ég að passa mig að taka ekki með mér í leiki einhverjar gamlar syndir sem þeir kunna að hafa framið í mis fjarlægri fortíð. Oftast tekst mér þetta, en því miður ekki alltaf. Gæti ekki hugsast að svipað væri hjá fleirum? Við erum jú allir mennskir.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 01:55

 
"Fussum svei, ja fussum svei" segi ég nú bara eins og Soffía frænka úr Kardimommubæ sagði hér um árið. Ég er alveg hættur að skilja í þessum helvítis blogger. Rétt þegar hann er nokkurnveginn farinn að virka eins og til er ætlast þá ákveður hann að svissa um viðmót og allt fer beina leið til andskotans. Ég er mjög langt frá því að vera sáttur við þetta. Nú er þvílíkur þrýstingur í pípunum hjá mér að hætt er við að allt springi. Reyndar er nú ekki alveg rétt að skella allri skuldinni á blogger því það spilar líka inní að ég er að klára vakt og er á leiðinni heim að sofa. Svo hef ég verið að sálgast í löppinni í alla nótt eftir knattspyrnuleik okkar bakkabræðra að Tunguvegi 18 sem fram fór í Víðistaðaskóla í Hafnarfirði. Ég hef ekki getað staðið og vart mátt feta mig fram um hálft skref án þess að fá ægilegan verk í bífurnar. Ég hef ekkert meira að segja þar sem ég kemst ekki inn á leshringinn minn vegna þess að helvíti eitt sem nefnist internet virkar ekki.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 06:02

 
Góðan dag góðir hálsar. Bullarinn heilsar úr vinnu sinni einu sinni sem oftar. Mánudagar geta vissulega verið til mikillar mæðu, en líka til lukku. Þessi hefur allavega tekist ágætlega, nema að ég þjáðist enn lítillega af þynku frá því á sunnudag!! já og svo hefði ég alveg verið til í að sofa lengur, en eigi verður á allt kosið. En nú þegar liðið er þónokkuð á þriðjudag og nálgast fer háttatíma hjá mér þá minkar sjarmi dagsins frekar, enda hann orðinn svo þreyttur að hann hefur breyst í þriðjudag.

Loks hefur Jóhann hafið upp raust sína að nýju. Eins og oft vill verða þegar einhverju hefur verið haldið lokuðu lengi þá opnast það með látum og er gaman að sjá Jóa með sitt magnaða orðfæri vera kominn á kreik á ný.

Ég hef tekið eftir því að fólk það sem ég les netskrif hjá ræðir mjög mis opinskátt um persónuleg málefni sín. Ég hef sjálfur svo sem ekkert verið mikið í því að deila mínum dýpstu pælingum, vonum og þrám, enda er vert að hafa í huga við slík skrif (að mínu mati) að ýmsir kunna að reka inn nefið, ýmsir sem maður vill ekki að vita allt of mikið um manns innsta mann. En eins og ég sagði, þá hefur fólk mismunandi hætti á. Ég man eftir einu bloggi sem ég las í gegnum Tilveruna , en þar sagði ritari frá hlutum sem ég hefði veigrað mér við að segja sálfræðingi hvað þá öllum hinum nettengda heimi (þ.e.a.s. þeim hluta hans sem er læs á íslensku). En þar sem ég er óbilandi áhugamaður um mannlega náttúru, áhugasvið sem ég hef erft frá móður minni, þá hef ég gaman af því að lesa það sem aðrir eru að pæla og því persónulegra því athyglisverðara.

Gaman að sjá að Gribba er á lífi og það er einmitt hennar nýjasti pistill sem vakti fyrrnefndar pælingar hjá mér. En fyrir utan hana og Jóa, þá virðast netskríbentar vera smá lægð, allavega er fátt nýtt. Jú reyndar, Grámman hvartar sáran undan hálsbólgu og kvefpest. Hann blótaði Kára ógurlega fyrir að dreifa þessum pestarfjanda út um allt. Ég hef fengið minn skerf, en þar sem ég er slíkt hraustmenni og með ónæmiskerfi sem er svo baneitrað að ein smá kvefpest fær ekki á því unnið, fargaði helvítis sótinni á rétt rúmum sólarhring og var meira að segja svo hugulsamur að nota frídag í það. Ain't I just swell?

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 06:28

 
Ég hef þjáðst og það illilega af óbermi því sem kallast þynka. Brá mér í afmælisteiti hjá meistara Sigurði Heiðarri og urðu eftirköstin þau að upp dúkkaði ógurlegur sunnudagur. Það tók ekki NEMA 4 verkjatöflur, einn körfuboltaleik og eina sturtu til að kveða sunnudaginn í kútinn. Er í vinnunni og er orðinn ákaflega framlár. Hef líklega sofið í um það bil 4 tíma síðastliðna 2(tvo) sólarhringa, það er hreint ekki sniðugt.

Síðasta formúlukeppni vertíðarinnar var í morgun, þar sigraði Rútur Bjarkason á Fjárráði sínum fráum og tryggði það Mikjáli Skóframleiðanda heimsmeistaratiltil ökummanna og Fjárráði heimsmeistaratiltil bílasmíðlinga. Ég varð ekki þeirrar ánægju aðnjótandi að sjá þessa merku stund í imbakassanum því keppni þessi fór fram í Nipon sem á ástkæra ylhýra útleggst sem Japan. En þeir þarna fyrir suðaustan fara gríðarlega snemma á fætur og voru ökuþórarnir ræstir út klukkan 05:30 í gærmorgun. En svo óheppilega vildi til að þá var ég nýlega sofnaður. En ég sá þó í botninn á endursýningunni um hádegisbilið. Í alla staði alveg príðilegt.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 05:54

 
Október er mánuðurinn þegar minnið má helst ekki bregðast. Í þessum mánuði hefur fjölskylda mín, vinir og kunningjar sammælst um að best sé að vera fæddur í. Fyrstur er Aðalsteinn Guðmundsson þann 2. Svo er meistari Kiddi Jói þann fjórða. Svo er afi minn og nafni þann 7. Svo eru þau skötuhjú systir mín og hann Sigurður Heiðarr þann níunda (ásamt Stöð 2 og John Lennon). Fleiri eru ábygglega í mánuðinum en ég man bara ekki meira í bil. Jú auðvitað, Hjalli á afmæli þann 21. og Kári þann 27.

Ég brá mér í afmæliskaffi hjá afa gamla á þriðjudagskvöld og fékk þær fréttir að amma og afi hefðu fjárfest í nýju rúmmi. Það er svona Tempur heilsudýnurúm sem lagar sig að líkamanum. Ekki nóg með það heldur eru rafmagnsmótorar í rúminu sem lyfta höfðagafli og/eða fótahlutanum svo maður getur aldeilis látið fara vel um sig við lestur. Öll barnabörnin fengu að prufa rúmgræuna og skemmtu ungir sem aldnir sér við að hífa/slaka rúminu.

Jæja er orðinn heiladauður af svefnleysi hér í vinnunni.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:57

 
"Já þið eflaust þekki Jóa, hann var innherji hjá Val" söng Ómar stórsnillingur Ragnarsson einhverntíma uppúr miðri síðustu öld. Snildar texti við skemmtilegt lag og óborganlegt í flutningi Ómars, eins og svo margar aðrar perlur íslenskra gamanvísna. Sit nú hér í vinnuni, er að taka smá stubb, skuldaði vinnufélaga mínum 3,5 tíma í skipti. Hann kom nefnilega og vann fyrir mig í þrjá og hálfan tíma í gær svo ég kæmist á upphafsleik körfuknattleiksvertíðarinnar hjá mínum mönnum þeim gulu og grænu úr nesinu Borga. Þeir biðu lægri hlut fyrir sprækum Völsurum eftir að hafa slept heldur mikið fram af sér beislinu við dómara leiksins. En það er samt greinilegt að liðið getur gert góða hluti ef menn eru ekki að láta þá gráklæddu pirra sig.

Við Grámann bóndi brugðum undir okkur betri fætinum og dæmdum eins og einn leik í gærkveldi. Mættust þar tvö úrvalsdeildarfélög, Breiðablik og Hamar og stóðum við okkur með stakri prýði, að eigin mati í það minnsta.

Ég hef fækkað í vefbókahring mínum. Höskuldur Goði hefur ekki sagt orð í að verða mánuð og Edda Flakkari hefur ekki fært til bókar síðan einhverntíman í sumar. Annars virðast menn vera frekar daufir núna, fáir að tjá sig en það hlýtur að birta til í þessu að lokum, eins og flestu öðru.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 05:19

 
"Nú er ég klæddur og kominn á ról" segir í góðri bæn sem Móðir mín kenndi mér þá ungur ég var. Þessi bæn er dulítið lengri og endar á orðunum... "...að ganga í dag svo líki þér." Ég er hreynt ekki viss um að ég geti gengið um í dag í guðsótta og góðum siðum er hæfa loforði því sem mælandi bænarinnar strengir. Ég er töluvert vansvefta og er ekki mér um að kenna nema að litlu leiti. Að Tunguvegi 18, neðri hæð, var haldið geim þar sem saman voru komnir það fólk sem kemur til með uppfræða næstu kynslóð. Bekkjarsystkyni Grámanns hins þunna voru samankomin á auðmjúku heimili voru. Þegar klukkan var tölvert gengin í ellefu þá hugðist ég leggjast til hvílu minnar og sofa. Las reyndar í góðan hálftíma og var truflaður einu sinni af föngulegri ungri stúlku, sem ég var innilega tilbúinn að bjóða velkomna til ævintýraheima minna alveg þangað til hún rétti að mér rauðvínsflösku og innti mig að því með "ég er sæt og heimsk" röddu hvort ég ætti tæki til að opna svona. Vonbrygði mín voru slík að ég var lengi vel að íhuga að segja nei og skella á hennar fínmótaða (úr plasti?!?) nef en svo unnu mannasiðirnir og elskulegheitin og ég náði í þarfasta þjóninn, Svissneska vasahnífinn minn og bað hana um að láta Grámann gæta hans eftir brúkun. Mér til mikillar ánægju (og undrunar) þá lá hann á skenknum í eldhúsinu þegar ég steig fram í morgun, lífið kemur manni stundum skemmtilega á óvart.

Guðni hefur greinilega ekki getað sofið fyrir þynku, því hann hefur fært til Vefbókar sinnar í morgunsárið. Kannski ekki nema von, verður að jafna sig fyrir leikinn stóra í dag þegar Lifrarpollur tekur á móti Arsnavali. Ég fylgist væntanlega með honum á netinu á Soccernet.com. Ég fékk símtal frá Risanum í gær. Þar var rætt um hitt og þetta, eins og venja er, en ástæða símtalsins var að segja mér söguna úr Heita Pottinum sem hann hefur birt á Vefbók sinni. Ég fékk líka símtal frá góðvini mínum Ólafi Ágústi sem ég hef ekki heyrt í lengi. Gaman að því.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 10:29

 
"Hvur keyrir eins og ljón með aðra hönd á stýri?" Þeir sem vita svarið eru vel upp aldir Íslendingar, en þeir sem ekki vita svarið eru annað hvort ekki íslendingar eða ill upp alin eintök. En þetta söng Haukur Morthens á sínum tíma í gríðarlegum Mambó stíl og það eru ekki nema örfá ár síðan ég komst að því að lagið er ekki íslenskt! Ég stóð bjargfastur í þeirri trú að Bjössi á mjólkurbílnum væri íslenskari en allt sem íslenskt er en því miður þá reyndist svo ekki vera, mér til mikillar armæðu. Ástæðan fyrir þessum OFUR íslensku áherslum mínum er sú að ég er orðinn pínu lítið þreyttur á útlendingum. Þeir hafa verið frekar pirrandi margir hvurjir upp á síðkastið.

Svo virðist sem ég sé eini maðurinn sem lifi þessa dagana, allavega ef miðað er við virkni manna í vefbókarskrifum. Ragnar bóndi kom reyndar með pistil í gær sem var alveg ágætur en lítið hefur heyrst í ErkiSkallanum, Grámanni og systur minni kasóléttri.

En nóg um það. Nýtt keppnistímabil í hinn göfugu íþrótt körfuknattleik er að hefjast nú um mánaðarmótin og það þýðir að við dómararnir förum að sjálfsögðu á kreik líka. Er samt mest spenntur yfir því hvurnig gengi minna manna í Skallagrím verður í ár en þeir leika nú í fyrstu deild (en það er næst efsta deild fyrir þá sem ekki vita). Ég vona að þeim gangi vel og ég hef í hyggju að sjá eins marga af þeirra leikjum og mér er unnt.

Skvapskak er nýtt hugtak sem ég hef tamið mér, eins og glöggir lesendur ættu að hafa áttað sig á. Mér hefur nefnilega ætíð verið mein illa við hugtökinn "líkamsræktarátak" og "megrun" því mér finnast þau hafa svolítið neikvæða tilvísan í hugtakið "fita". En þegar ég var að alast upp þá var ég þéttur á velli og kallaður feitur í stríðni, en amma mín blessunin sagði alltaf að það væri bölvað blaður, ég væri hreint ekki feitur, bara dulítið skvapaður. Síðan hefur þetta orð, skvap, alltaf verið ákaflega jákvætt í huga mér. Þess vegna finnst mér miklu betra og skemmtilegra að tala um Skvapskekingar heldur en líkamsrækt eða megrun. Ég fór einmitt að skekja skvap mitt í gær og átti alveg prýðisgóða stund við að hlusta á skemmtilegt útvarp og horfa á hina fjölmörgu augnakonfektsmola sem prýða sem betur fer, líkamsræktarstöðina HeimsKlassa við Fellsmúla í henni fögru Reykjavík. Ekki nóg með það, heldur virðast góð áhrif leggja frá þessari ákvörðun minni, því góðvinur minn, Grámann í Garðshorni er alvarlega að íhuga að hefja skökun á sínu skvapi.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 16:16

 
Það er alveg merkilegt hversu leiðinlegt það getur verið að sitja á rassinum allan daginn og gera ekki neitt. Það er jafn merkilegt hversu fljótt sú skoðun breytist þegar maður lítur yfir til þeirra sem ekki geta leift sér þennan munað. Ég er að velta þessu fyrir mér vegna þess að ég fékk að stíga í spor yfirmannsins í vinnunni í dag, eða öllu heldur að setjast í rassafar hans. Því minn yfirmaður situr mest allan daginn í ágætis stól fyrir framan tölvu. Það er ekki þar með sagt að hann geri ekki neitt, þvert á móti, starfið er bara þannig að hann situr við það. Sem er ágætt, sérstaklega þegar það undanskilur mann því að fara út, en það er hluti af starfi okkar hinna. Ég var spurður að því af dyggum lesanda um daginn hvort það væri með vilja gert að minnast aldrei á það við hvað ég vinn? Jú, það er með vilja gert. En hugsanlega hafa einhverjir grun, fyrir utan þá sem hreinlega vita, en ég kem ekki til með að gefa það út hér við hvað ég vinn. Ef einhver hefur áhuga, þá getur sá hinn sami spurt mig í pósti og ég mun svara, kannski.

Það er óveju lítið um að vera hjá því ritfæra fólki sem ég heimsæki reglulega. Meira að segja Mamma hefur haft óvenju hægt um sig undanfarið. I reynd hefur einungis einn af mínum föstu kontöktum skrifað nokkuð nýtt í dag og það er ein lítil stúlkukind í Danaveldi sem kallar sig Gribbu sem eitthvað hefur haft til málanna að leggja. Hún meira að segja ritar um mig og ef það er ekki eitthvað sem færir mér dulítið egó búst þá veit ég ekki hvað.

Ég stóð við stóru orðin í gær og brá mér í ræktina. Eftir dulítið sprikl með tilheyrandi teygjum og glápi á fáklætt og föngulegt kvennfólk þá brá ég mér á viktina, eins nakinn eins og daginn sem ég fæddist (reyndar er ég ekki alveg eins nakinn, því mér hafa vaxið líkamshár hér og hvar á ólíklegustu stöðum líkamans). Og viti menn, ekki grammi þyngri en þegar ég fór síðast í ræktina í Maí, 105,7 kílógrömm nákvæmlega. Þegar ég hafði náð mér eftir sjokkið þá fór ekki brosið af andliti mínu það sem eftir var kvöldsins. Reyndar kom dæld í það þegar ég las lausn EVE manna á vandamáli því sem ég hafði beðið þá að leysa. Gerðist dulítið argur og las þeim eylítinn pistil ásamt því að útskýra fyrir þeim í (óþarflega miklum) smáatriðum í hverju vandi minn fælist. Ég vonast eftir betra svari í kvöld frá þeim. Hef reyndar fengið eitt svar í dag, en það var svokallað Automated responce sem segir í raun ekkert nema að maður verði að doka lengur eftir svari, en það er þó skárra en ekkert.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 16:32