Konráð J. Brynjarsson

 
Þær geta verið undarlegar sumar flugurnar sem heimsækja menn í höfuð þeirra. Nú sit ég hér í vinnunni, búinn að jafna mig í bífunum, svona að mestu leiti, og rita þennan textabút. Með mér hér eru tveir herramenn, sem eru búnir að vera eins og hundar yfir beini, að slefa yfir (jú vissulega gullfallegum) rússneskum stúlkum. Þær óska eftir að komast í kynni við karlmenn og hafa til þess að reyna láta þann draum sinn rætast, sett af sér myndir og nokkrar upplýsingar á síðuna www.russian-brides-club.com. Varla hefur neitt annað komist að í huga þessar tveggja samverkamanna minna í allt kvöld.

Ég brá mér hring um vefbækur þær sem ég les reglulega. Eitthvað virðast menn vera að ranka úr roti og er sérstaklega ánægjulegt að sjá Skallann í sínu gamla góða ritformi og fer hann fimum fingrum um vort áskæra ylhýra og þar má sjá hugtakasmíð á heimsmælikvarða. Hann fer ekki jafn fallega með Klíkustjórann Birgi Hákonarson, formann Körfuknattleiksdeildar KR. Ekki veit ég hvor er (ó)gáfulegri en báðir þykja mér hafa sitthvað til síns máls. En eigi hyggst ég gerast dómari, kviðmágur eða böðull þessara ágætu manna, heldur sitja stilltur á hliðarlínunni og fylgjast með framgangi mála... í það minnsta opinberlega.

Menn hafa líka rætt um skoðanir Skallans á dómgæslu og er það málefni sem slær mér nær. Ekki ætla ég nú að skeggræða mikið um þau mál á opinberum vettvangi en er með smá svar til handa mínum góða vin. Honum varð á einum stað tíðrætt um meint lélega dómgæslu á hendur liði okkar, Skallagrím. Reyndar hefur núverandi þjálfari okkar Skalla, Valur Ingimundarson kommentað á þetta líka. Ég leifi mér að fullyrða að það eru ekki samantekin ráð manna að láta halla né heldur að hygla einum né neinum fram yfir annan. En ég get ekki varist þeirri hugsun að hugsanlega hafi okkar ágæta lið áunnið sér þetta böl sem þeir telja sig verða fyrir frá starfsbræðrum mínum gráklæddum. Ég veit í það minnsta að ég þarf að passa sjálfan mig gagnvart vissum aðillum þegar ég dæmi hjá þeim, vegna þess að þeir hafa gengið illa fram í gjörðum og orðum á vellinum. Þetta eru bæði lið og einstaklingar og eins og fyrr sagði, þá verð ég að passa mig að taka ekki með mér í leiki einhverjar gamlar syndir sem þeir kunna að hafa framið í mis fjarlægri fortíð. Oftast tekst mér þetta, en því miður ekki alltaf. Gæti ekki hugsast að svipað væri hjá fleirum? Við erum jú allir mennskir.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 01:55