Konráð J. Brynjarsson

 
"Hvur keyrir eins og ljón með aðra hönd á stýri?" Þeir sem vita svarið eru vel upp aldir Íslendingar, en þeir sem ekki vita svarið eru annað hvort ekki íslendingar eða ill upp alin eintök. En þetta söng Haukur Morthens á sínum tíma í gríðarlegum Mambó stíl og það eru ekki nema örfá ár síðan ég komst að því að lagið er ekki íslenskt! Ég stóð bjargfastur í þeirri trú að Bjössi á mjólkurbílnum væri íslenskari en allt sem íslenskt er en því miður þá reyndist svo ekki vera, mér til mikillar armæðu. Ástæðan fyrir þessum OFUR íslensku áherslum mínum er sú að ég er orðinn pínu lítið þreyttur á útlendingum. Þeir hafa verið frekar pirrandi margir hvurjir upp á síðkastið.

Svo virðist sem ég sé eini maðurinn sem lifi þessa dagana, allavega ef miðað er við virkni manna í vefbókarskrifum. Ragnar bóndi kom reyndar með pistil í gær sem var alveg ágætur en lítið hefur heyrst í ErkiSkallanum, Grámanni og systur minni kasóléttri.

En nóg um það. Nýtt keppnistímabil í hinn göfugu íþrótt körfuknattleik er að hefjast nú um mánaðarmótin og það þýðir að við dómararnir förum að sjálfsögðu á kreik líka. Er samt mest spenntur yfir því hvurnig gengi minna manna í Skallagrím verður í ár en þeir leika nú í fyrstu deild (en það er næst efsta deild fyrir þá sem ekki vita). Ég vona að þeim gangi vel og ég hef í hyggju að sjá eins marga af þeirra leikjum og mér er unnt.

Skvapskak er nýtt hugtak sem ég hef tamið mér, eins og glöggir lesendur ættu að hafa áttað sig á. Mér hefur nefnilega ætíð verið mein illa við hugtökinn "líkamsræktarátak" og "megrun" því mér finnast þau hafa svolítið neikvæða tilvísan í hugtakið "fita". En þegar ég var að alast upp þá var ég þéttur á velli og kallaður feitur í stríðni, en amma mín blessunin sagði alltaf að það væri bölvað blaður, ég væri hreint ekki feitur, bara dulítið skvapaður. Síðan hefur þetta orð, skvap, alltaf verið ákaflega jákvætt í huga mér. Þess vegna finnst mér miklu betra og skemmtilegra að tala um Skvapskekingar heldur en líkamsrækt eða megrun. Ég fór einmitt að skekja skvap mitt í gær og átti alveg prýðisgóða stund við að hlusta á skemmtilegt útvarp og horfa á hina fjölmörgu augnakonfektsmola sem prýða sem betur fer, líkamsræktarstöðina HeimsKlassa við Fellsmúla í henni fögru Reykjavík. Ekki nóg með það, heldur virðast góð áhrif leggja frá þessari ákvörðun minni, því góðvinur minn, Grámann í Garðshorni er alvarlega að íhuga að hefja skökun á sínu skvapi.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 16:16