Konráð J. Brynjarsson

 
Ég hef þjáðst og það illilega af óbermi því sem kallast þynka. Brá mér í afmælisteiti hjá meistara Sigurði Heiðarri og urðu eftirköstin þau að upp dúkkaði ógurlegur sunnudagur. Það tók ekki NEMA 4 verkjatöflur, einn körfuboltaleik og eina sturtu til að kveða sunnudaginn í kútinn. Er í vinnunni og er orðinn ákaflega framlár. Hef líklega sofið í um það bil 4 tíma síðastliðna 2(tvo) sólarhringa, það er hreint ekki sniðugt.

Síðasta formúlukeppni vertíðarinnar var í morgun, þar sigraði Rútur Bjarkason á Fjárráði sínum fráum og tryggði það Mikjáli Skóframleiðanda heimsmeistaratiltil ökummanna og Fjárráði heimsmeistaratiltil bílasmíðlinga. Ég varð ekki þeirrar ánægju aðnjótandi að sjá þessa merku stund í imbakassanum því keppni þessi fór fram í Nipon sem á ástkæra ylhýra útleggst sem Japan. En þeir þarna fyrir suðaustan fara gríðarlega snemma á fætur og voru ökuþórarnir ræstir út klukkan 05:30 í gærmorgun. En svo óheppilega vildi til að þá var ég nýlega sofnaður. En ég sá þó í botninn á endursýningunni um hádegisbilið. Í alla staði alveg príðilegt.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 05:54