Konráð J. Brynjarsson

 
Ástarbrími að vori

Það er fullkomið veður úti, logn, hiti og þurrt. Þetta er veður til þess að fara út að ganga með elskunni sinni, þ.e.a.s. ef maður á einhverja slíka. Það virðist reyndar vera að bærinn sé fullur af ástföngnu fólki þessa daganna. Ég er allavega búinn að sjá fullt af pörum leiðast elskulega fram og aftur um Þingholtin. Það gleður mitt illa einsama hjarta að vita að um 60% þeirra endast ekki. Muhahahahahaha, ekki það að ég óski einhverjum þess að lenda í sambandsslitum, það er ekki sniðugt ferli, en það skemmtir púkanum mínum að vita til þess að öll þessi hamingja endist ekki. En það eru ekki bara við mennirnir sem fyllast greddu á vorin, hin ráðandi stofn Þingholtanna, kettirnir tvíeflast líka á vorin í ástarbríma sínum. Það væri nú allt í góðu ef því fylgdu ekki þvílík og slík óhljóð að það nær bara ekki nokkurri átt. Það mætti halda að högnarnir væru með þriggja metra breið tól og væru að reyna að troða þeim í ósmurt rassgatið á læðunni. Ég er nú eldri en tvívetur þegar kemur að samfarahljóðum dýra (enda stoltur sveitamaður) en þetta eru þvílík óhljóð að ég legg helst á flótta. (Þessi setning á eftir að verða valdur að því að fjölmargir sem lesa þessa pistla mína reglulega, eiga eftir að ausa yfir mig háðsglósunum. Til að reyna að fyrirbyggja það þá vil ég benda á að ég fæ ÖNGVA kynferðislega örvun við það að horfa á eða heyra í dýrum fjölga sér!)

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 22:49

 
Rigningar og nostalgía

Það rignir í borg óttans. Þá er ekki gaman að tölta um götur hennar og stræti, vegi, heima, holt, hóla og hæði. Hvað þá geisla, kvíslar og brunna. Með öðrum orðum, það er best að vera inni og slappa svolítið af. En það er ekki hægt, ég er að vinna og það felur í sér að standa úti í rigningunni í samtals fjóra tíma af þeim tólf sem fylla eina vakt. Ekki sniðugt, allavega ekki sniðugt fyrir mig, ég er nefnilega harður andstæðingur rigningar, þegar henni er beint að mér. Ég kann nefnilega öngvan vegin við að vera blautur. (Nema þegar ég fer í sund, bað, sturtu eða álíka) Við Kári, minn ástkæri heimspekingur í hjáverkum, höfum háð marga hyldi yfir því hvort sé verra, rokið eða rigningin. Við höfum enn ekki komist að sameiginlegri niðurstöðu, annarri en þeirri að við erum sammála um það að rok og rigning saman sé hreint ekki sniðugt veður til þess að stunda sólböð eða aðra útivist. Ég er reyndar farinn að hallast að því að Kári minn hafi rétt fyrir sér, að rokið sé bara verra, en ég er ekki alveg tilbúinn að láta í þann smágerða poka strax.

Það er alger snilld að getað hlaðið niður allskonar dótarýi af netinu. Því miður get ég ekki gert það í vinnunni, eins mikil snilld og það nú væri, en heima hef ég notað tækifærið og nælt mér ýmislegt sniðugt. Eitt af mörgu eru 12 þættir (að mig minnir) af Harrý og Heimi, svakamálaleikriti í fjölmörgum þáttum. Þetta voru þeir Karl Ágúst í hlutverki seinheppna einkaspæjarans Harrý, og Siggi Sigurjóns. sem klaufskur aðstoðarmaður hans, Heimir. Þetta voru útvarpsleikþættir sem voru fluttir á Bylgjunni fyrr allmörgum árum síðan. Ég man nú reyndar takmarkað eftir þeim félögum en ég er nokkuð viss um að Ragnar vinur minn risi þekkir á þeim betri skil. Ég er nú reyndar ekki búinn að hlusta á alla þættina en það verður gert bráðlega. Önnur snilld sem ég "niðurhlóð" (hmm það vantar betra orð yfir þetta) af netinu er platan (lögin af henni) Bessi Bjarnason syngur fyrir börnin. Ég er búinn að sofna með þvílíkum nostalgíu sæluhroll undanfarnar nætur, með Bessa syngjandi um Ari og Gutta, svo ekki sé minnst á Kidda á Ósi og Sigga (sem var úti með ærnar í haga, þið munið) og öll hin nostalgían, brrrr sæluhrollurinn hríslast um mig. Ég þarf að komast í það að koma vinylnum hennar ömmu á tölvutækt form. Ástæðan fyrir allri þessari nostalgíu er einmitt að þegar ég var yngri, þá lá ég gjarnan inn í stofu hjá ömmu, með Bessa eða Ómar (Ragnarsson) nú eða þá ævintýri Egners á plötuspilaranum á meðan ég las í bók, byggði spilaborgir eða dundaði mér eitthvað annað. Þetta voru sælutímar. (Fjarrænt sælubros líður um varir mínar og augun missa fókus í nútíðinni...)

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:15

 
Af biluðum ofni og Múttu elskulegri

Nú er ég ekki sáttur við iðrin mín. Þann fallega skapara úrgangs og neytanda næringar. Ég hef stundum litið á iðrin sem ofn, þau fá hráefnið nokkurn vegin tilbúið, þ.e.a.s. deigið kemur hrært þarna niður, það eina sem þau þurfa að gera er að baka kökuna. En neiiiii, það er ekki alveg svona auðvelt, því að ofninn minn hann er bara alls ekkert á því að baka neina helv... köku. Hann skilar bara deginu hráu í gegn, bleytir meira í því ef eitthvað er. Afleiðingar þess eru þær m.a. að ég þarf að eyða töluverðum tíma í að skafa drulluna úr ofninum og sjá til þess að áhöld sem henta vel til þess arna séu ekki of langt undan. Ég hef reyndar yfirleitt alltaf (eða síðan ég lærði að lesa) haft gaman af löngum kyrrsetum (sem hefur pirrað alla þá sem ég hef nokkurn tíman búið með), en tvisvar á klukkutíma, það er meira að segja of mikið fyrir mig. Aðrar afleiðingar eru þær að pistillinn sem ég var búinn að semja, um öll fallegu húsin í Þingholtunum og fegurð vorsins, hefur horfið veg allra veraldar og kemur líkast til aldrei aftur.

Heyrði í elskulegri móður minni áður en ég hélt til vinnu. Til þeirrar ógurlegu mannvitsbrekku leita ég gjarnan með spurningar sem enginn svör bjóðast við úr mínum vitgranna kolli. Ég hef nefnilega verið svo ógurlega þreyttur þegar ég vakna upp á síðkastið (fer að minna á morgun "ferskleika" minn á meðan ég reykti) að það er farið að valda mér áhyggjum. Heilsuspekúlantinn hún móðir mín nefndi nokkrar hugsanlegar ástæður, gamlar syndir í svefnmálum (hmm, varla hef sofið mína 8 tíma nokkuð reglulega undanfarið), blóðleysi (gæti verið, passar samt ekki alveg) eða þá að líkamsklukkan sé eitthvað farin að verða þreytt á þessum öfuga sólarhring. Það gæti verið, ég er allavega orðinn ansi þreyttur á því að sofa þegar sólin skín í heiði, spurning að komast á dagvakt bráðlega. Ég átti annað erindi við hana múttu ekki-svo-mjög-gömlu, hef nefnilega rekist á það á labbi mínu hér í vinnunni að það er tannlæknastofa hér rétt hjá, nánar tiltekið að Miðstræti 12. Þar eru þeir Stefán Hallur og Ingvi Kristinn Jónssynir, lasertannlæknar til húsa. Þurfti að fá það staðfest hvort ekki gæti verið að hún kannaðist eitthvað við þá. Jú jú, þar er mættur tannlæknir móður minnar, fyrrnefndur Stefán. Ég þarf að fara að heimsækja hann, geri það kannski í næstu viku, fer eftir því hvort að það kemst fyrir í dagskránni, það er svo margt sem ég ætla að gera þá.

Kannski að pistillinn sem ég minntist á í upphafi sé mættur aftur. Sko það er hluti af starfi mínu að vera utandyra, það getur verið ákaflega leiðinlegt að standa utandyra og gera ekki neitt, þó ekki sé nema í 30 mínútur. Þá kemur tvennt til skjalanna sem bjargar mér alveg. Í fyrsta lagi þá er það elskulegt vasaútvarp mitt, sem ég eignaðist í fyrra sumar þegar ég fjárfesti í símtæki, sem reyndar er ónýtt núna, en útvarpið lifir góðu lífi og hefur alveg bjargað geðheilsu minni. Hin afþreyingin sem ég hef uppgötvað eru göngutúrar um nágrenið. Það er alveg ótrúlegt hversu hratt tíminn líður þegar maður getur gengið um og glápt úr sér augun. Ég hafði ekki hugmynd um að svona mörg falleg hús væru hér í nágrenninu. Ég veit vissulega af Næpunni (sem tilheyrði Oz einhvern tíman eða mönnum því tengdum) og Gamla Borgarbókasafninu sem nú er víst komið í eigu norsks sérvitrings að nafni Odd Nerdrum. Hann er listmálari sem aðhyllist Kitch stefnu, ekki það að ég geti skilgreint hana nánar. Heyrði þessa stefnu nefnda í tengslum við sýningu sem þessi ágæti maður hélt á Kjarvalsstöðum fyrir tveim árum ef ég man rétt. Heyrði allavega viðtal á Rás 2 hjá Lísu Páls við þennan ágæta furðufugl. Nú er ég kominn aðeins útfyrir efnið. En það eru fullt af öðrum fallegum húsum hér í Þingholtunum. Sérstaklega finnast mér húsin í Miðstrætinu falleg. Þau eru flest í svipuðum stíl, með útskurðarkrúsidúllur í kringum glugga og undir þakskeggi og flest í fallegum litum og greinilega nýviðgerð/vel við haldið. Mér finnst það reyndar svolítill galli hversu mörg þeirra (öll held ég bara) eru klædd bárujárni. Mér þykir það ekki sniðugt klæðningaefni á húsum, fín á þök, en ekki utan á hús. Ætti frekar að borðaklæða svona falleg hús, með einhverjum fallegum panel.

Það er annað sem heillar við göngutúranna, sérstaklega eftir eitt á virkum morgnum. Þá leggst svo mikil kyrrð yfir miðbæinn, bara einstaka bíll. Og þegar veðrið er eins og það hefur verið undanfarið (heiðskýrt, hæg gola og nokkurra gráðu hiti) þá nýtur maður vorilmsins og kyrrðarinnar enn betur, lífið verður ekki mikið betra á næturvakt skal ég segja ykkur.

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 02:00

 
Helvíti er maður nú duglegur núna, bara fært í Vefbókina á hvurjum degi. Ég steingleymdi alveg að minnast á bras mitt á svínakótelettunum ógurlegu. Þessum sömu og ollu magakveisunni hér í gær. Þannig var nefnilega mál með vexti að á mánudag þá hugðist ég brasa þessar ágætu kótelettur. Ég hafði þá þegar um nóttina tekið þær úr frystinum og þýtt þær á heitara mál. Svo hafði ég kryddað eftir auganu og skilið þær eftir á borðinu til að marinerast eylítið. Svo þegar ég er risinn úr rekkju minni, rétt um fjegurleitið og er búinn að verma ofninn og á bara eftir að stinga lettunum inn þá hringir síminn. Þá er það ágætur félagi minn, Victor Pétur, sem hér á árum áður var kenndur við Video. Hann er í eylitlum vandræðum, strand upp í kringlu og þarf að komast upp í Grafarvog. Þar sem ég er bóngóður maður með eindæmum, þá samþykkti ég að sækja hann í Kringluna og skutla honum í Grafarvoginn. Þá var bara spurning um hvað ég ætti að gera við letturnar. Ég sá að það myndi ekki þíða neitt að elda þær eftir að ég kæmi heim, til þess var klukkan orðin of margt. Ég ákvað því að stinga þeim bara í ofninn, bruna með Pétur (sem reyndist vera með konu með sér, SURPRISE!!) upp í Grafarvog, og þær væru mátulega tilbúnar þegar ég kæmi til baka. Þetta gekk nú bara bærilega, nema að ég hafði gleymt einu smáu en mikilvægu atriði. Kjöt vill gjarnan láta snúa sér við þegar það er að grillast! Því tók á móti mér ógurlegur mökkur þegar ég kom heim aftur. Svo ekki sé minnst á þennan gríðarlega brunaILM. Ég náttúrulega stökk til og opnaði alla glugga, reif letturnar út úr ofninum og slökkti á honum. Þær voru eylítið svartar öðru megin, en fínar hinumegin, svo ég hugsaði með mér að það væri nú hægt að skrapa það mesta af. Sem ég og gerði, en ég gerði mér ekki grein fyrir því að þó að ysta lagið sé brunnið, þá getur miðjan verið svo til hrá. Það er kallað rare, eða medium rare, og er allt í lagi með nauta- og lambakjöt. En svínki frændi getur farið illa í maga ef hann er ekki eldaður almennilega, því fékk ég þessa rosalegu kveisu í gær (sem er reyndar í fyrradag, hjá ykkur sem nota sólarhringinn rétt). Síðar frétti ég reyndar að reykræstingin hjá mér hefði ekki tekist almennilega, því Valdi kom víst að húsinu á kafi í reyk, nokkru síðar þegar hann kom heim. Ég held ég láti svona eldamennsku eiga sig í framtíðinni, haldi mig bara við pasta og núðlur, jú og kannski einstaka pott af kakósúpu. Þannig hljómar þessi saga,

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:23

 
Ég brá mér í bíltúr áðan, ákvað að fara aðeins út og hreinsa hugann. Keyrði eitthvað, með austur sem aðalstefnu. Endaði upp við Elliðavatn, í Vatnsendalandi. Keyrði þar sem leið lá í gegnum byggðina, naut kyrrðar og náttúru sem ég vissi ekki að væri til í henni Reykjavík, minnti mig á minn ástkæra Borgarfjörð. Endaði loks við gatnamót, til vinstri Hafnarfjörður, til hægri Kópavogur. Ákvað að fara til vinstri, til að sannreyna smá hugboð. Það reyndist rétt, ég endaði við hestamiðstöðina í Hafnarfirði. Sneri við og ætlaði að halda sömu leið til baka, sem ég og reyndar gerði, en sá afleggjara á leiðinni. Vippaði mér þar inn, fínt malbik og alles. Þann veg keyrði ég í u.m.þ.b. klukkutíma og naut fallegrar náttúru í ljósaskiptunum, með Guns 'n' Roses í botni í spilaranum. Endaði við þjóðveg 1, Suðurlandsveg, leit þar á skilti sem staðfesti annan grun, ég hafði verið í Heiðmörk, svalt. Keyrði heim í ansi hreint skrítnu skapi og samdi þennan texta hér að neðan, ég held að ég þurfi að fara að sofa núna.

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 02:51

 
To feel the shiver run up and down my spine in anticipation, as I bring myself closer towards the brink, closer to the edge of pure pleasure, pure ecstasy, bliss. I feel my fingers start to itch, they too long for the rush, they await. My hart beats at a steady pace, hard and fast. I am alive as never before, I see the sweat pearls form in my pours, and I feel every muscle in my body, tensing, relaxing as they wait. I can hardly feel the cold air around me, so lost am I in sensing my own body, savoring its anticipation.

I feel the firmness of the handle in my right hand; I feel the sweat forming on my hand inside the glove. The evening breeze is quite chilly but it bothers me only mildly and I totally forget about is when I hear footsteps approaching. They creek on the hard gravel path and soon I hear the steady sound of breathing. I tense, all muscles honed for this exact moment. The footsteps come closer. I raise my hand, catching the reflection of my face in the cold steel. They are right beside me now. I spring, and the ruby red liquid drips on the ground. A beastly yell escapes my lips.

I collapse onto my bed, exhausted after the adrenalin left my body. Well fed and at peace, the beast of man sleeps, the sleep of the hunter who has caught and killed his prey.


skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 02:41

 
Fussum svei, sjaldan er ein báran stök í 12 vindstigum. Haldiði ekki bara að ég sé lagstur í kör! Ja kannski ekki alveg í kör, en allavega í bælið. Vaknaði rúmlega fjögur í dag, venju samkvæmt, og ætlaði mér að drífa mig á lappir og hefja mína daglegu rútínu, sem samanstendur af eldamennsku, líkamsrækt og vinnu. En þá vildi klósettið troða sér inn í röðina, það væri í sjálfu sér allt í góðu, ef það sem í klósettið fór hefði ekki komið út um efra gatið, með stuttu stansi í vélindanu. Þá fékk ég líka þessa heiftarlegur magakveisu að annað eins hef ég sjaldan upplifað, og hef þó prufað ýmislegt í magakveisum, ég sá því ekki annað fært en að hringja mig inn veikan, leggjast upp í rúm og reyna að sofa þessi ósköp úr mér. Það virðist hafa tekist því að þegar ég vaknaði aftur nú um klukkan 20, þá leið mér stórum betur, bara seyðingur eftir í vömbinni, en ég þori ekki fyrir mitt litla líf að setja nokkurn skapaðan hlut þar niður, ef ske kynni að það vildi upp aftur. Ég þykist vita hvur beri ábirgð á þessu. Ég kenni nefnilega Svínakótelettunum sem ég brasaði mér í gær, um. Þær voru að vísu all vel eldaðar, en bara öðru megin og því miður, ekki nógu langt í gegn. Óttast ég það helst að Salómon og Ella hafi jafnvel fylgt með, en dreg það í efa, því að þá hefði ég ábyggilega ekki tíma til að sitja hér og pára sökum örra klósettferða.

Maður skildi þó alltaf líta á björtu hliðarnar, þessi ósköp hjálpa mér í baráttunni við þau kíló sem eru aukreitis á mér, og er ennþá töluvert eftir af þeim. Reyndar náði ég mikilvægum áfanga í ræktinni í gær, ég komst niður fyrir 105 kílóin, og var þá 104,6 kg og var mjög stoltur þá!

Ég fer reglulega hring um Vefbækur vina og vandamanna, og er dagurinn í dag engin undantekning. Ragnar lýsir ógurlegum kvölum í þynnku á sunnudag, skyldi engan undra því magn áfengra drykkja var þónokkuð í vembli hans eftir Júgurvísijóns partýið hér að Tunguveginum. Guðna var einnig tíðrætt um þetta ágæta partý, en tíðræðnara var honum um "öðlinginn" Atla Eðvaldsson, fráfarandi landsliðþjálfara. Ég ætla nú ekki að vera með mörg orð um þann "ágæta" mann. Eitthvað var Guðni líka að dásama Dabba digra, sýndist mér helst að Guðni vinur og félagi ætti að fara að ganga um með blátt bindi og "ég elska Davíð" barmmerki. Svo virðist sem "tengdamömmu-tölva" systur minnar hafi nú ákveðið að vera til friðs og því er Vefbókin hennar Ollu litlu komin í gagnið. Ég ætla ekkert að telja upp hvað þar var sagt, bendi gestum mínum, þeim fáu sem hingað leggja leið sína, á að kíkja þangað inn.

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 20:46

 
Nú er ég ekki lengur ölur, og er varla að finna á mér að ótæpilegt magn áfengra veiga hafi ratað ofan í minn maga yfir Júgravísíjón. Skyrbytta Laukdal stóð sig með sóma og sann og söng sig í níunda sætið, og fékk meira að segja eina eða tvær tólfur frá elskulegum þjóðum. Glöggir gestir hafa væntanlega tekið eftir því að ég hef gert nokkrar breytingar á síðunni minni. Mér þótti hitt útlitið heldur klént og þar að auki hafa ýmsir kvartað yfir því að það þætti þungt í vöfum, væri lengi að hlaðast inn. Því ákvað ég að breyta all snarlega um útlit, fann eitthvað miklu einfaldara og notendavænna, sem jafnfram er alveg prýðilega útlítandi.
Systir mín ástkær á enn í bölvuðu basli með "tengda-tölvuna", spurning hvort að ekki sé þörf á presti til að særa út þann púka sem virðist vera búinn að koma sér fyrir í rásum tölvuhrósins. Allavega þá er síðan hennar ekki alveg í lagi.
Hmm það er spurning hversu gáfulegt það er að hripa í Vefbókina sína undir áhrifum, ég virðist reyndar hafa sloppið allvel frá þeirri raun, allavega sé ég ekki ástæðu til þess að fjarlægja þann pistil.
Hér var haldið Júgravísijóns partý og ráku margir inn trýnið. Það var gaman að sjá í trýnið á Skallanum, og var tækifærið að sjálfsögðu notað til þess að benda honum á það að ekkert hefur heyrst frá honum á Vefbókarheimum svo öldum skiptir. Hann tók ágætlega í þær áminningar og sagðist ætla að gera bragarbót á því hið snarasta, eða jafn snögglega og mögulegt væri. Fleira skemmtilegt fólk rak einn inn trýnið, þó ég verði að viðurkenna að sökum ölvunarástands þá man ég ekki eftir öllum. Fór niður í bæ og kom ekki aftur heim fyrr en um sexleitið, eftir margra tíma bið eftir leigubíl. Það fór nú svo einu sinni sem oftar að ég sængaði hjá Risanum, ekki það að hann sé slæmur rekkjunautur, en það er heldur slæmt að finna sér nú ekki í það minnsta kvenmann til þess að sænga hjá. Það góða við þetta alltsaman er að ég þarf ekki að hafa mikið fyrir því að snúa sólarhringnum við, hann er kominn á réttan (þ.e.a.s. réttan fyrir næturvinnu) kjöl.
Læt þessu lokið í bili, kem næst með eitthvað krassandi, eða ekki...

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 22:12

 
Nú er ég ölur og horfi á Söngvakeppni Evrópska Sjónvarpsstöðva (SES). Skyrbytta Laukdal stóð gleið einu sinni sem oftar, boxaði með tunnu í klofinu eins og Olla systir komst svo snilldarlega að orði einhverntíman. Við sitjum hér við tölvuskrífli mitt, ég og Raggi Risi, tökum í nefið og vörina og hnerrum eins og sannir herrrrrrrshöfðingjar. Undir ómar Hundur í óskilum með lagið Wild Thing við textan Undir Bláhimni tær snilld sinnum TVEIR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Sko nú erum við ölir Risinn og ég og því læt ég þessu lokið í bili. Ragnar Risi biður kærlega heilsa, við heyrumst........

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 20:37

 
Þetta er skelfilegt

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 23:43

 
Verð nú aðeins að koma með smá aukafærslu. Ég hef í nokkurn tíma glímt við að koma íslenskum stöfum til þess að virka hér til vinstri á síðunni. Þær tilraunir hafa hingað til ekki skilað neinum árangri. En þá dett ég niður á snillinginn Hjörleif Ragnarsson vinnufélaga minn ofan af Akranesi. Hann bendir mér á Vefþýðandann sem er þeirri náttúru gæddur að þýða íslensku stafina yfir á HTML kóða. Ég sem Borgnesingur fæddur og uppalinn, hef hingað til haft meðfædda andúð á Skagamönnum, þó að nokkrir þeirra séu undanþegnir þeirri andúð, og ég held að Höskuldur goði hafi hér með stigið stórt skref í áttina að losna undan Skagaandúð minni.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 01:45

 
Endalaust bætist í flóru Vefbókarfærenda, haldið þið ekki að hún litla systir mín hún Olla Mæja sé farin að halda vefbók! Gaman að sjá hvort hún heldur sér við efnið eða verður kjaftstopp eins og svo margir aðrir. Guðni hin grái hefur látið í sér heyra, honum verður tíðrætt um hversu erfitt er að vinna næturvakt. Ég skil hann mjög vel, en hann vinnur aldrei lengur en 3 daga í röð, ég mæli með að hann prufi 7 næturvaktir í röð, eða þá 10 eins og ég stefni í núna. Er nefnilega í vinnunni, og þegar ég kemst í frí á fimmtudagsmorgun þá hef ég unnið 10 næturvaktir í röð, gerir aðrir betur og haldi geðheilsunni!! Annars er ánægjulegt að sjá hversu fljótt og vel hann fellur inn greyið, svo sem ekki von þar sem drengurinn er ákaflega heillandi við fyrstu viðkynningu, en bara við þessir allra hörðustu dugum lengur. Hmm kannski var þetta of langt gengið, nei nei, þú lifir þetta af Guðni minn (c:

Ég rak upp stór augu þegar ég las vefbókina hennar systur minnar, ég gat ekki annað ráðið af skrifunum en að von væri á fjölgun á Ferjubakka 2, neðri hæð. Ég verð nú að skamma hana ef satt reynist, því ég hef ekkert frétt af þessu! Sem er eitt og sér alveg stórmerkilegt, því að hún systir mín ástkær er ekki vön að liggja á fréttunum. Annars mæli ég eindregið með því að þeir fáu sem villast hingað inn, kíki á síðuna hennar, sérstaklega kaflann um mig, hann er stórgóður!

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 23:27

 
Sælir góðir hálsar, ég gerðist svo frægur að lýta inn á síðuna svansson.net sem eins og alþjóð ætti að vita er síða ofurmennisins, öfga frjálshyggjumannsins og fyrrverandi kommúnistans, Guðmundar Rúnars Svanssonar. Mér skilst nú að sá ágæti drengur sé með þekktari Vefbókarfærendum landsins, sé í flokki með ekki ómerkara fólki en Katrínu '.is' Atladóttur, Elísabetu 'rokk' Ólafsdóttur og Dr. Gunnari Hjálmarssyni. Það gæti einhverjum dottið í hug að segja að þar hæfi kjaftur skel, en mér dettur vitaskuld ekki í hug að halda því fram. Get þó ekki sagt annað en að fátt hefur Mundi fram að færa, því fátæklegri Vefbók hef ég ekki séð áður. Og það er ekki þannig að Mundi hafi lítið að segja, nei ef hann hefur ekki breyst þeim mun meira, þá hefur hann alltaf nóg að segja. Ég var næstum búinn að fremja ægileg heimskupör, ætlaði að benda fólki á að fleiri í fjölskyldu Guðmundar væru nú umdeild í netheimum, þar sem ég rakst einhversstaðar á æði neikvæða umfjöllun um hundaræktina í Dalsmynni. En svo þegar betur var að gáð, þá reyndist þessi Dalsmynnisbær ekki vera vestur á Snæfellsnesi heldur bara hér í miðri höfuðborginni, laglegt glappaskot sem ég slapp við að gera þar.

Ég las í DV í dag (Mánudag) að það væri hægt að gera það gott með götuhornasöngli í henni Nýju Jórvík. Þar töltir um maður að nafni Robert Burck með gítarinn og syngur illa fyrir nærstadda. Samt halar þessi maður inn 800-1000 dollurum á dag sem gera árstekjur upp á um $150.000!!! Hvernig fer lélegur söngvari að þessu, jú með því að spranga um með kúreka hatt á höfði, í kúrekastígvélum og lendarskýlu, ekkert meir! Karlinn kallar sig Nakta kúrekan og vann hann víst við það áður að sýna það sem lendarskýlan hylur, og voru það gjarnan konur sem vildu sjá, enda maðurinn fjallmyndarlegur. Spurning hvort að þarna sé ekki komið tækifærið sem við María höfum verið að bíða eftir. Tækifærið til að hefja framleiðslu á lendarskýlum í anda He-Man. Þarna er allavega kominn einn kaupandi. Spurning að setjast með blýantinn og teiknibókina út í góða veðrið og hanna svolítið!

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 23:31

 
Ragnar risi færði mér váleg tíðindi áðan. Hin eina sanna "stuðgrúppa" Skítamórall ætlar að gera enn eina tilraun til þess að koma aftur (e. comeback). Þeir mega koma aftur og aftur mín vegna, ég ætla ekki að skipta mér af kynlífi þeirra, en andskotinn hafi það þeir þurfa ekki alltaf að gera þennan viðbjóð frami fyrir alþjóð. Ég man ekki betur en að þeir hafi verið grýttir niður af sviðinu á Eldborg, HALLLLLÓ eruð þið tregir???!!!?? Skímó er gömul frétt, það eina sem þið eruð nýtilegir í er skotskífur. Ég hef ekki upplifað þvílíkt hatur á nokkurri hljómsveit síðan Vinir vors og blóma voru og hétu. Þá var ég í VVOB andistafélaginu, ég legg til að meðlimir þess ágæta félags, ég, Risinn og Svavar nokkur Viktorsson, komum félaginu saman aftur og setjum það til höfuðs Skítamórals!

Ég á mér ekki mikið líf þessa daganna. Vinn eins og skepna (fullt af yfirvinnu (c:) allar nætur. Það getur verið gaman að vinna í 101 um nætur. Sérstaklega um helgar (c; Það er ótrúlegt magn af fallegu kvenfólki sem býr á okkar ágæta skeri og ekkert smá gaman að glápa á það, án þess að það viti! Ég veit ég er pervert, og hvað með það, ég er stoltur af því (enginn er verri þó hann sé perri!) og maður tekur ÖLLU því góða sem vinnan býður uppá!!

Ég held að fyrstu ellimerkin séu farin að sjást á mér, tónlistarsmekkur minn er að breytast ótrúlega. Ég, Konráð J. Brynjarsson, er að verða rokkari!! Á dauða mínum átti ég von en að ég færi að blasta Metallicu á fullu, og að ég myndi kaupa mér disk með þeim, það sá ég ekki í spilunum. Ég skil ekki þá aðdáendur þeirra sem þola ekki Svarta diskinn, hann er alger snilld!!!! (Enda keypti ég hann í dag (c:) Hef heyrt að margir hafi farið í fýlu vegna þess að ...and justice for all, sem kom á undan þeim svarta, var svo mikil snilld. Ég bara verð að vera ósammála því. Vissulega er ...and justice for all ágætur diskur en sá Svarti er bara mikið betri, HALLLÓ!!!

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:57

 
Kosningar fóru fram í Þingholtunum nú ekki als fyrir löngu. Þar kusu mektarkettir um það hver ætti að vera yfirkötturinn í Þingholtunum næstu 4 árin. Ekki voru kettir á eitt sáttir og fór svo að lokum að 6 vígreifir kettir börðust um hituna og einn aukreitis, en hann vildi bara vera í einni götu, Hellusundi.
Eftir langa og stranga baráttu þá fékkst loks niðurstaða. Þingholta-Högni hefur enn stærsta svæðið en þurfti að vísu að gefa svolítið eftir. Snoppa snælduvitlausa stækkaði sitt svæði talsvert, en náði ekki að velta Högna úr sessi eins og hún hafði sett sér að gera. Belgur bljúgi hélt sínu svæði jafn stóru sem þótti tíðindum sæta, því hann hefur alltaf tapað í því að tengjast Högna of mikið. Grímur grimmi minkaði örlítið við sig, hann þurfti að bíta í það súra epli að hann var ekki talinn nógu öflugur til þess að leggja Högna svo hann fékk ekki nægan stuðning til þess að halda sínu. Svo læddist Belgur breiði úr vesturbænum og sölsaði töluvert svæði undir sig, hafði smá skika fyrir en stækkaði hann um 100%. En Mjási mjóróma fékk ekkert svæði, enda heyrist svo lágt í honum. Það vakti athygli katta hversu ungir þeir voru sumir sem voru framarlega í sveitum, mikið var af kettlingum og hafa kettir töluverðar áhyggjur af því að allt geti snúist upp í einhvern sandkassaleik.

En nóg af köttunum í Þingholtunum. Konur eru mér ofarlega í huga um þessar mundir. Það kemur nú ekki til af góðu, því ég hef komist að því að þær geta verið hinar mestu druslur og aumingjar, alveg eins og okkur karlmönnunum er alltaf brigslað um að vera. Ég fæ bara ekki skilið þetta ágæta kyn og hef því komist að þeirri niðurstöðu að best sé að láta þessa skaðræðisgripi alfarið eiga sig. Svo að ég sé alveg heiðarlegur þá eru náttúrulega ekki allar konur í þessum hópi, því að ég þekki nokkur ágætis eintök af fláráðara kyninu og eru þær (þið vitið hverjar þið eruð!) að sjálf sögðu ekki taldar með þegar ég eys úr skálum reiði minnar. Hvað fær konu til þess að sjá ekki sóma sinn í því að skammast sín og hunskast á brott eftir að hafa vaðið frá einum í annan bara vegna þess að sá síðarnefndi er einhver helvítis útlendingsskratti sem hrífst af háralit druslunnar??? Ekki það að ég hafi neitt á móti útlendingum svona almennt, en þessi mannfíla er réttdræpur í mínum augum. Ég ætti sjálfsagt að hætta hér áður en fleira flýgur sem ég gæti séð eftir seinna meir. Ég var alvarlega að spá í að nafngreina drósina, en ég er of mikill séntilmaður til þess. Þú veist hver þú ert og ættir að skammast þín!!! ]c:{

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 02:33

 
Harmakvein reka menn nú upp fyrir litlar sakir. Ég veit ekki með ykkur gott fólk, en ég gæti nú tekið upp á því að fagna ef símahelvítið þagnar það lengi að ég nái að koma skipulagi á þankagang minn. En ég ætla svo sem ekki að útiloka það að ég yrði leiður á þögninni eftir 7500 mínútur. Ástæðan fyrir þessum skrifum mínum er pistill vinar míns, Ragnars risavaxna á Vefbókarsíðu sinni. Ég brá mér líka í heimsókn til Guðna hins gráa og leit þar yfir nýjustu skrif hans. Mér þótti afar merkilegt að fá sýnishorn inn í heim fangavörslunnar á Íslandi og hvernig þjálfun slíkra manna fer fram. Og kannski er skýringin komin þarna á því hvers vegna Guðni var svona "undarlegur" í gær þegar ég kom heim. Eitthvað var hann að fjargviðrast um kosningarnar líka, og notaði mikið frasann "að kjósa rétt"! Ég stend nú í þeirri merkingu að allir þeir sem nýti atkvæðisrétt sinn kjósi rétt sama við hvað þeir X-a á seðlinum, ég veit reyndar fullvel hvað meistari Guðni telur vera rétta nýtingu á atkvæði, og það gæti bara vel verið að hann hafi rétt fyrir sér í þeim málum, ég efast þó um það. Eitt getum við grámann þó sammælst um, Jóhann "EðalSkalli" Waage hefur ekki verið nægilega duglegur að stunda sína Vefbók. Ég veit reyndar að hann er dugsemdar maður mikill og hefur staðið á haus við flutning og skipulagningu á nýju húsnæði, sem hann festi kaup á ekki als fyrir löngu og er honum því ekki als varnað.
Nú styttist óðum í helgina og er ekki laust við að um mig sé farinn að skríða dansormurinn ógurlegi sem brýst út á góðum stundum. Eitt er þó víst, ég mun heimsækja Mjólkurbúð Birgis síðar í dag!!

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 09:07

 
Bændu og búalið til sjávar og sveita, hér er mættur eitt stykki bullari í banastuði!!!!! Ja allavega ágætu stuði enda virðist vera uppsveifla í gangi í geðsveiflukerfi mínu. Sem er mjög gott (c: Það hefur nú svo sem ekkert gríðarlegt drifið á daga mína síðan ég ritaði síðast, enda ég bara búinn að vera að vinna og vinna og vinna og... you get the picture. Hef haft mikla andúð á veðurguðum landsins undanfarna daga, og hyggst ég bera fram kvörtun við fulltrúa þeirra hér á landi, Veðurstofu Íslands, en ég er alls ekki sáttur við framistöðu þeirra. Það er náttúrulega alger fásinna að vera með sumarveður og bongóblíðu meginpart Apríl svo ekki sé minnst á Janúar og Febrúar, og koma svo bara með snjó og skíta kulda um leið og Maí gengur í garð, þetta er náttúrulega bilun! Máltækið segir: "Enginn veit hvað átt hefur fyrr en mist hefur". Ég hef verið að velta þessu svolítið fyrir mér upp á síðkastið og ég finn bara ekki einn einasta hnökra á þessari staðhæfingu. Þetta er óhrekjanlegt fyrirbæri. Ástæðan fyrir öllu þessu er sú að ég hef verið að taka aukavinnu í vinnunni. Einn af mínum ágætu vinnufélögum fótbrotnaði á leið til vinnu fyrir nokkru og hef ég verið að fylla í skarð hans. Þessi ágæti maður vinnur bara dagvinnu, en ég einvörðungu næturvinnu (skv. eiginn vali nb.) og ég er ekki frá því að ég sakni dagvinnunar aðeins, en mest sakna ég nú BingóBjössa og er alveg indislegt að fá að vera í nærveru hans. (c:
Svo var ársþing Körfuknattleikssambands Íslands haldið í Stykkishólmi um helgina og gerðust menn þar ölir all vel, en þar sem ég var ekki á staðnum þá bendi ég mönnum á að lesa lýsingu sjónarvotta á atburðum þeim er þar gjörðust.
Nú vantar klukkuna korter í kostningar og ekki seinna vænna fyrir fólk að ákveða hvað það ætlar að kjósa. Ég gerði hug minn upp fyrir margt löngu síðan og ætla ég að setja X-ið mitt við F á laugardaginn. Það má búast við því að margt verði um manninn þá um kvöldið í miðbæ Reykjavíkur, þegar talið hefur verið upp úr kössunum góðu og úrslit hafa verið gjörð heyrinkunn. Ég ætla í það minnsta að vera þar ásamt ágætri vinkonu minni henni Maríu. Við höfum áætlað að mála bæinn í þeim litum sem okkur dettur í hug, en þeir munu ekki hafa nein tengsl við þá liti sem einkenna stjórnmálin. Svo er aldrei að vita nema að maður kíki út á föstudaginn, ég frétti nefnilega af tónleikum á Ingólfstorgi sem fram fara það kvöld, svo það er aldrei að vita hvað maður gerir. Ég veit ekki hvort ég á að taka upp þann sið eftir Ragnari vini mínum að gefa fólki hrós og/eða kalla það aula, en ef svo væri þá fengi Guðjón Þorsteinsson vestfjarðavíkingur með meiru hrósið fyrir skínandi framistöðu gegn Mark Aguire í denn en aularnir mundu þá hljóta að vera Veðurstofan með sitt skítaveður.

Kærlige hilsen

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 00:05

 
Ég er laggstur í sollinn, ég hef gengið einkamálum á hönd enn á ný. Það virðist vera að kallar fái enga athygli nema þeir séu þeim mun aktívari í því að senda kellunum skilaboð. Ég er búinn að vera aktívur eins og motherfucker, enda hafa 35 stúlkur skoðað auglýsinguna mína á tæpum sólahring sem er nokkuð góður árangur hjá karlmanni. En miðað við konurnar þá er þetta varla upp í nös á ketti, því ég hef séð konu fá yfir 100 skoðannir á innan við klukkutíma, bara sjúkt.

Hvað er með þetta sumar, hvert fór það eiginlega!!??!! Við erum að tala um það að með vindkælingu þá er -13°C núna!!!!! Halló er ekki allt í lagi með karlanna á efri hæðinni, það á ekki að vera 13 gráðu frost 1. maí, það er ekki heilbrigt. Hef ekkert meira að segja í bili svo ég læt þetta duga, kveð að sinni.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 23:24

 
Hæ hó og jibbý jey, það er kominn nýr pistill frá mér!!!! (c: Þetta er nú ekki einleikið hvað ég er orðinn latur upp á síðkastið )c: Jæja þú skal bætt úr því. það hefur svo sem ekkert gríðarlegt drifið á daga mína síðan ég lét síðast heyra frá mér, reyndar jú. Ég hef fjárfest í nýjum bíl!! Já takk Sukkbíllinum hefur verið lagt og fram tekin reið ein rennileg. Nýja tækið er Mazda, enda það bestu bílarnir (c: hafa í það minnst reinst mér vel. Já Mazde 323F svona smá sportlegur, ekkert of mikið þó. Ég keypti tækið sem er tíu ára gamalt, af bróður vinnufélga míns. Sá var bara búinn að eiga bílinn í 2 mánuði, en áður hafði látin frú átt bílinn frá upphafi. Enda er tækið ekki ekið nema 66.000 kílómetra rétt rúmlega, sem er náttúrulega ekki nokkur akstur. Ég er s.s. í fyrsta sinn á æfinni kominn á flottan bíl (c:

Sukkbílinn eignast hugsanlega nýjan eiganda. Ekki svo að skilja að ég ætli að selja hann, nei af og frá, en ég er búinn að gefa Kára hinum fróða bílinn en hann hefur ekki enn gert upp hug sinn hvort hann þiggur gjöfina. Ég bið alla viðstadda að drjúpa höfði í 1 mínútu og kveðja þannig eðalvagninn IN-817, 7 litabílinn (með ryði og skít), landsins sverð og skjöldur, SUKKBÍLLINN!!! *snökt* )c:

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 21:25