Konráð J. Brynjarsson

 
Fussum svei, sjaldan er ein báran stök í 12 vindstigum. Haldiði ekki bara að ég sé lagstur í kör! Ja kannski ekki alveg í kör, en allavega í bælið. Vaknaði rúmlega fjögur í dag, venju samkvæmt, og ætlaði mér að drífa mig á lappir og hefja mína daglegu rútínu, sem samanstendur af eldamennsku, líkamsrækt og vinnu. En þá vildi klósettið troða sér inn í röðina, það væri í sjálfu sér allt í góðu, ef það sem í klósettið fór hefði ekki komið út um efra gatið, með stuttu stansi í vélindanu. Þá fékk ég líka þessa heiftarlegur magakveisu að annað eins hef ég sjaldan upplifað, og hef þó prufað ýmislegt í magakveisum, ég sá því ekki annað fært en að hringja mig inn veikan, leggjast upp í rúm og reyna að sofa þessi ósköp úr mér. Það virðist hafa tekist því að þegar ég vaknaði aftur nú um klukkan 20, þá leið mér stórum betur, bara seyðingur eftir í vömbinni, en ég þori ekki fyrir mitt litla líf að setja nokkurn skapaðan hlut þar niður, ef ske kynni að það vildi upp aftur. Ég þykist vita hvur beri ábirgð á þessu. Ég kenni nefnilega Svínakótelettunum sem ég brasaði mér í gær, um. Þær voru að vísu all vel eldaðar, en bara öðru megin og því miður, ekki nógu langt í gegn. Óttast ég það helst að Salómon og Ella hafi jafnvel fylgt með, en dreg það í efa, því að þá hefði ég ábyggilega ekki tíma til að sitja hér og pára sökum örra klósettferða.

Maður skildi þó alltaf líta á björtu hliðarnar, þessi ósköp hjálpa mér í baráttunni við þau kíló sem eru aukreitis á mér, og er ennþá töluvert eftir af þeim. Reyndar náði ég mikilvægum áfanga í ræktinni í gær, ég komst niður fyrir 105 kílóin, og var þá 104,6 kg og var mjög stoltur þá!

Ég fer reglulega hring um Vefbækur vina og vandamanna, og er dagurinn í dag engin undantekning. Ragnar lýsir ógurlegum kvölum í þynnku á sunnudag, skyldi engan undra því magn áfengra drykkja var þónokkuð í vembli hans eftir Júgurvísijóns partýið hér að Tunguveginum. Guðna var einnig tíðrætt um þetta ágæta partý, en tíðræðnara var honum um "öðlinginn" Atla Eðvaldsson, fráfarandi landsliðþjálfara. Ég ætla nú ekki að vera með mörg orð um þann "ágæta" mann. Eitthvað var Guðni líka að dásama Dabba digra, sýndist mér helst að Guðni vinur og félagi ætti að fara að ganga um með blátt bindi og "ég elska Davíð" barmmerki. Svo virðist sem "tengdamömmu-tölva" systur minnar hafi nú ákveðið að vera til friðs og því er Vefbókin hennar Ollu litlu komin í gagnið. Ég ætla ekkert að telja upp hvað þar var sagt, bendi gestum mínum, þeim fáu sem hingað leggja leið sína, á að kíkja þangað inn.

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 20:46