Konráð J. Brynjarsson

 
Af biluðum ofni og Múttu elskulegri

Nú er ég ekki sáttur við iðrin mín. Þann fallega skapara úrgangs og neytanda næringar. Ég hef stundum litið á iðrin sem ofn, þau fá hráefnið nokkurn vegin tilbúið, þ.e.a.s. deigið kemur hrært þarna niður, það eina sem þau þurfa að gera er að baka kökuna. En neiiiii, það er ekki alveg svona auðvelt, því að ofninn minn hann er bara alls ekkert á því að baka neina helv... köku. Hann skilar bara deginu hráu í gegn, bleytir meira í því ef eitthvað er. Afleiðingar þess eru þær m.a. að ég þarf að eyða töluverðum tíma í að skafa drulluna úr ofninum og sjá til þess að áhöld sem henta vel til þess arna séu ekki of langt undan. Ég hef reyndar yfirleitt alltaf (eða síðan ég lærði að lesa) haft gaman af löngum kyrrsetum (sem hefur pirrað alla þá sem ég hef nokkurn tíman búið með), en tvisvar á klukkutíma, það er meira að segja of mikið fyrir mig. Aðrar afleiðingar eru þær að pistillinn sem ég var búinn að semja, um öll fallegu húsin í Þingholtunum og fegurð vorsins, hefur horfið veg allra veraldar og kemur líkast til aldrei aftur.

Heyrði í elskulegri móður minni áður en ég hélt til vinnu. Til þeirrar ógurlegu mannvitsbrekku leita ég gjarnan með spurningar sem enginn svör bjóðast við úr mínum vitgranna kolli. Ég hef nefnilega verið svo ógurlega þreyttur þegar ég vakna upp á síðkastið (fer að minna á morgun "ferskleika" minn á meðan ég reykti) að það er farið að valda mér áhyggjum. Heilsuspekúlantinn hún móðir mín nefndi nokkrar hugsanlegar ástæður, gamlar syndir í svefnmálum (hmm, varla hef sofið mína 8 tíma nokkuð reglulega undanfarið), blóðleysi (gæti verið, passar samt ekki alveg) eða þá að líkamsklukkan sé eitthvað farin að verða þreytt á þessum öfuga sólarhring. Það gæti verið, ég er allavega orðinn ansi þreyttur á því að sofa þegar sólin skín í heiði, spurning að komast á dagvakt bráðlega. Ég átti annað erindi við hana múttu ekki-svo-mjög-gömlu, hef nefnilega rekist á það á labbi mínu hér í vinnunni að það er tannlæknastofa hér rétt hjá, nánar tiltekið að Miðstræti 12. Þar eru þeir Stefán Hallur og Ingvi Kristinn Jónssynir, lasertannlæknar til húsa. Þurfti að fá það staðfest hvort ekki gæti verið að hún kannaðist eitthvað við þá. Jú jú, þar er mættur tannlæknir móður minnar, fyrrnefndur Stefán. Ég þarf að fara að heimsækja hann, geri það kannski í næstu viku, fer eftir því hvort að það kemst fyrir í dagskránni, það er svo margt sem ég ætla að gera þá.

Kannski að pistillinn sem ég minntist á í upphafi sé mættur aftur. Sko það er hluti af starfi mínu að vera utandyra, það getur verið ákaflega leiðinlegt að standa utandyra og gera ekki neitt, þó ekki sé nema í 30 mínútur. Þá kemur tvennt til skjalanna sem bjargar mér alveg. Í fyrsta lagi þá er það elskulegt vasaútvarp mitt, sem ég eignaðist í fyrra sumar þegar ég fjárfesti í símtæki, sem reyndar er ónýtt núna, en útvarpið lifir góðu lífi og hefur alveg bjargað geðheilsu minni. Hin afþreyingin sem ég hef uppgötvað eru göngutúrar um nágrenið. Það er alveg ótrúlegt hversu hratt tíminn líður þegar maður getur gengið um og glápt úr sér augun. Ég hafði ekki hugmynd um að svona mörg falleg hús væru hér í nágrenninu. Ég veit vissulega af Næpunni (sem tilheyrði Oz einhvern tíman eða mönnum því tengdum) og Gamla Borgarbókasafninu sem nú er víst komið í eigu norsks sérvitrings að nafni Odd Nerdrum. Hann er listmálari sem aðhyllist Kitch stefnu, ekki það að ég geti skilgreint hana nánar. Heyrði þessa stefnu nefnda í tengslum við sýningu sem þessi ágæti maður hélt á Kjarvalsstöðum fyrir tveim árum ef ég man rétt. Heyrði allavega viðtal á Rás 2 hjá Lísu Páls við þennan ágæta furðufugl. Nú er ég kominn aðeins útfyrir efnið. En það eru fullt af öðrum fallegum húsum hér í Þingholtunum. Sérstaklega finnast mér húsin í Miðstrætinu falleg. Þau eru flest í svipuðum stíl, með útskurðarkrúsidúllur í kringum glugga og undir þakskeggi og flest í fallegum litum og greinilega nýviðgerð/vel við haldið. Mér finnst það reyndar svolítill galli hversu mörg þeirra (öll held ég bara) eru klædd bárujárni. Mér þykir það ekki sniðugt klæðningaefni á húsum, fín á þök, en ekki utan á hús. Ætti frekar að borðaklæða svona falleg hús, með einhverjum fallegum panel.

Það er annað sem heillar við göngutúranna, sérstaklega eftir eitt á virkum morgnum. Þá leggst svo mikil kyrrð yfir miðbæinn, bara einstaka bíll. Og þegar veðrið er eins og það hefur verið undanfarið (heiðskýrt, hæg gola og nokkurra gráðu hiti) þá nýtur maður vorilmsins og kyrrðarinnar enn betur, lífið verður ekki mikið betra á næturvakt skal ég segja ykkur.

Fleira ekki gert, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 02:00