Konráð J. Brynjarsson

 
"...þú gætir jafnvel unnið Eurovision..."

Hvað getur maður sagt um ungfrú Sivlíu Nótt? Skoðanir fólks á henni gætu fyllt hundruði síðna, þéttritaðra með minnsta mögulega línubili. Enda sýndi það sig um helgina. Silvía Nótt er kynnþokkafyllst íslenskra kvenna, að mati hlustenda Rásar 2, (en leikkonan Ágústa Elva sem ljær Silvíu líkama sinn til afnota lennti "aðeins" í 4. sæti) svo verður hún fulltrúi Íslands í Söngvakeppni Evrópska Sjónvarpsstöðva í Grikklandi í vor, enda söng hún klárlega langbesta lagið í keppninni. Það er verið að velja besta lagið, er það ekki? Ég hef ekki ennþá, og býst ekki við að það breytist, séð einn einasta þátt í sjónvarpsþáttaröðinni um ungfrúnna frómu og hlédrægu enda fer þessi stúlka all verulega í taugarnar á mér. En ég hef lúmskt gaman að henni samt, þessi öfgafulla steríótýpiska "celeb wannabe" er nefninlega skemmtilegur satýr á margt íslenskt. Ekki bara á hina fjölmörgu "raunverulegu" "celeb wannabes" sem keppast við að prýða forsíður hinna íslensku slúðurblaða, heldur ekki síður á engu minni öfgafulla þörf þjóðarinnar við að eiga "alvöru" "celeb". Hversu margir kannast ekki við það, í spjalli sínu við útlendinga, að þurfa nauðsynlega að koma því fyrir í samtalinu að amma Bjarkar Guðmundsdóttur hafi verið besta vinkona ömmu manns, eða eitthvað álíka bjánalegt. En hvað sem öðru líður þá á hún alveg örugglega eftir að vekja athygli.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 17:11