Konráð J. Brynjarsson

 
"Marga góða sögu amma sagði mér, sögu af því er hún og afi byggðu hér." Mér varð hugsað til hennar ömmu minnar nú fyrr í kvöld. Ég átti þess kost að sitja í rólegheitum í smá stund og notaði tækifærið til þess að snyrta aðeins á mér neglurnar. Þar sem ég er sannur karlmaður, þá notaði ég vitaskuld letherman hníf minn til starfans. En sem sagt, þegar ég var við þessa iðju þá rifjaðist upp fyrir mér hversu fljótt og örugglega amma fer með naglaþjölina um neglurnar og hversu jafnar og fallegar þær koma ætíð undan þjölinni. Sjálfum tekst mér nær aldrei að fá eina einustu nögl til að lúta nokkrum lögmálum fegurðar þó að vissulega lýti þær yfirlett mun betur út eftir aðfarirnar en fyrir. Já en aftur að ömmu. Það hefur margoft komið fyrir, þegar við amma höfum átt spjall saman að hún sé að nostra eitthvað við neglurnar á meðan. Og það hefur komið marg oft fyrir að ég sitji á meðan hún talar, heyri ekki orð af því sem hún segir, og stari dáleiddur á þjölina fljúga um neglurnar og gera óaðfinnanlegar neglur enn betri, eins fáránlegt og það nú hljómar.

Nú huggsa ábyggilega einhverjir með sér að ég sé nú endanlega búinn að tapa glórunni, að ræða hér á opinverum vetvangi um naglasnyrtingu. Það getur sem best verið að ég sé snardinglaður en mér finnst þó skárra að ræða um naglasnyrtingu en ausa mér yfir einhvern fyrir litlar sakir eða taka út reiði mína hér á almannavettvangi. Þar á ég að sjálfsögðu við Internetið í heild sinni, ekki bara vefbókarsíðu mína, ég ætla henni ekki að vera almannavettvangur, þó hún sé það að vissu marki.

En aftur að nöglunum. Ástæðan fyrir því að ég er tekinn til við naglasnyrtingar er sú að fyrir þó nokkru síðan þá hætti ég því sem næst alfarið að naga neglur vorar. Það var ekki meðvituð ákvörðun á neinn hátt, bara rankaði við mér einn daginn með neglur sem stóðu vel framfyrir fingurgóma. Þá voru góð ráð dýr, hvað skyldi gera með klærnar? Nú lengi vel þá brúkaði ég tennurnar bara áfram og stytti neglurnar þannig. En það var ekki alveg nógu hentugt, þá urðu þær skörðóttar og voru alltaf að rekast í hitt og þetta. En málið leysist þegar mér áskotnaðist svokallaður Letherman vasahnífur sem búinn er hágæða naglaþjöl. Svo nú stend ég í því reglulega að snurfusast við neglurnar á mér og kann því bara vel. Reyndar er ég einn þeirra sem ekki má taka hendurnar undan vatninu, þá er strax komin sorgarrönd undir neglurnar, en það þíðir bara að ég hef nóg að gera við að hreinsa, sem er líka ágætt.

Já svo má ekki gleyma því að ég hef bætt nýjum viðkomustað við listan hjá mér. Múkallinn Diddi Viðarss. er mættur. Svo hef ég bætt við tengli á æði skemmtilegan leik, en þar far fram svokallað dvergakast.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 03:54