Konráð J. Brynjarsson

 
"Þarna kemur þorparinn!" Fékk tvö tölvubréf í dag sem bæði innihéldu stutta "jólasögu" einnar óheppinnar fjölskyldu hér í Reykjavík. 14 ára dóttirinn hvarf að kveldi annars í jólum og kom ekki heim fyrr en þann 28. des sl. Þegar foreldrarnir fóru að pumpa hana, þá kom sagan smátt og smátt fram. Málið var s.s. að stelpan hafði alið manninn í Klúbbnum í Kópavogi en þar rekur Sverrir Þór Einarsson (Tattoo) skemmtistað og þar hittast hann og félagar hans í bifhjólaklúbbnum Ými (en sá klúbbur hefur víst verið kenndur við Bandidos klíkuna sem eru erkióvinir Hells Angels klíkunnar) gjarnan. Stelpan hafði s.s. verið þar að eigin sögn í "dóppartýi" og fengið "línu" fyrir að veita ákveðna kynferðislega greiða. (Ég kveð nú ekki sterkar að orði þar sem ég veit að kæra hefur verið lögð fram fyrir að birta þessa sögu)

Nú málin æxlast svo þannig að vinur fjölskyldunnar setur þessa sögu á spjallborð femin.is (og ég veit líka til þess að hún hafi birst á síðu Sniglanna en er víst horfin af báðum stöðum) og þaðan fer hún að berast með tölvupósti manna í millum. Í Fréttablaðinu í dag er þessi saga svo rakin og rætt við fyrrnefndan Sverri (sem er fyrrum nágranni minn) þar sem hann ber af sér allar sakir, sem skiljanlegt er. Einnig er sagt frá því að hann hafi kært femin.is fyrir birtinguna og raunar líka bæjarlögmann Kópavogs sem hafði viðhafið einhverjar ásakanir í garð Klúbbsins og Sverris.

Af þessum Sverri ganga ýmsar sögur, og víst er að ekki eru þær allar fallegar. Hann hefur sagt frá því sjálfur, svo varla er það neitt leyndarmál, að hann var mikil óreglumaður og dópisti. Og var meðal annar dæmdur fyrir morð á manni fyrir nokkrum árum, en því máli var skotið fyrir Mannréttindadómstól Evrópu og fundu þeir ýmislegt að öllu þessu máli og meðferð yfirvalda á Sverri og félögum hans. En hvað sem því lýður þá er vel skiljanlegt að fólk sé tilbúið að trúa ýmsu upp á Sverri.

Ég veit ekki alveg hvað ég á að halda persónulega. Ég trúi því vel að til séu menn sem gefi litlum stelpum í "nös" ef þær eru viljugar við þá. Og ég trúi því líka alveg að stúlkan sem hér um ræðir hafi lent í klóm slíkra manna og jafnvel að þeir menn hafi verið inni á skemmtistað Sverris. En ég á erfiðara með að trúa því að Sverrir hafi verið þarna sjálfur eða að hann hafi lagt "blessun" sína yfir að slíkt athæfi færi fram í hans húsakynnum, sérstaklega vitandi að verið væri að fylgjast með skemmtistaðnum. Ég tek það fram að ég þekki Sverri ekki neitt persónulega, en hef þó hitt hann einu sinni, en þá bjargaði hann mér úr verulegum vandræðum þegar hverfissjoppan vildi ekki (skiljanlega) skipta 10.000 kr. ávísun sem ég var með og var minn eini peningur. En Sverrir var þá staddur þar og bauðst til að kaupa af mér ávísunina fyrir 9000 krónur sem var samþykkt samstundis af minni hálfu. Svo veit ég líka til þess að nokkrir vina minna hafa farið til hans í flúrun (tattooveringu fyrir ykkur sem skiljið ekki almennilega íslensku) og komið í öllum tilfellum mjög ánægð út.

Hvernig sem þetta mál fer allt saman og hver sem sannleikurinn er, þá vona ég að stúlkan losni úr klóm þess djöfuls sem hún virðist hafa verið föst í. Ég vona líka að Sverrir hafi verið að segja satt um sín afskipti af málinu og sanni að hægt sé að breyta um líf og verða betri en maður var. En þrátt fyrir allar þessar vonir mínar, þá get ég ekki sleppt því að minnast aðeins á sambýliskonu Sverris, sem stóð með sínum manni í Fréttablaðinu. Það var hin huggulegasta stúlka, sem stóð tvítugum stjúpsyni sínum á vinstri hönd, en hún er 18 ára. Það hlýtur að vera furðulegt að eiga stjúpson tveim árum eldri manni sjálfum og að heyra hann kalla sig mömmu. Hvað þá að eiga stjúpmömmu tveim árum yngri og kalla hana mömmu! Ég veit að mínum munni þætti það snar undarlegt svo ekki sé meira sagt. En þessi litla fjölskylda virtist nokkuð sælleg á myndinni í blaðinu, og það er alveg víst að ýmislegt underlegt er til í þessum kýrhaus sem við köllum mannlegt líf, hví ekki þetta.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 16:46