Konráð J. Brynjarsson

 
"Ef ég ætti, fleiri stundir, fleiri mínútur, fleir orð, fleiri nætur fyrir þig" Upphaf uppáhalds lags míns með Sálinni og eitt fallegasta ástarljóð sem ort hefur verið. Ásamt Þóru og Tveim stjörnum Meistarans.

Nú er ég meir, svo meir að hæglega væri hægt að brúka mig í kótilettur. Ég var nefnilega að horfa á bestu kvikmynd sem gerð hefur verið. Þetta eru stór orð, ég veit, en af mínum bæjarhól, þá eru þau dagsönn. Forrest Gump heitir maður um fertugt sem upplifað hefur ótrúlegustu hluti og ég varð þeirrar ánægju aðnjótandi að fá að fylgjast með æfihlaupi hans. Ég segi það satt, ekki nokkur mynd fer með mig í þvílíkan tilfinningarússíbana. Maður byrjar í vorkun, fer svo upp fjölmargar hæðir og niður í dimmustu dali, mörgum sinnum og endar svo í sátt, sem er uppfull af von og hamingju. Ég ætti orðið erfitt um mál, ef ég væri ekki pikkandi. Það er ekki oft sem ég felli tár, en við áhorf þessarar myndar þá kemur ætíð eitt, stundum fleiri, og alltaf á sama staðnum. Þar sem Forrest flytur einræðu og sína hinnstu kveðju yfir leiði Jenny. Átakanlegt og þó Tom Hanks hefði aldrei gert nokkuð annað í kvikmyndum, fyrr eða síðar, þá væri þetta atriði nóg til þess að gera hann ódauðlegan. Mig setur hljóðann...

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 04:53