Konráð J. Brynjarsson

 
Nú er bleik brugðið og það ekki í fyrst sinn. Blogger, sá armi djöfull hefur í einn eitt skiptið breytt um útlit svo maður má gjöra svo vel að taka nokkrar mínútur í það að sjá hvort nokkuð hefur breyst. Ég segi nú bara fussum svei eins og Soffía frænka gerði forðum daga, og gerir víst enn á sviði Þjóðleikhússins.
Ég brá mér vestur í Frostaskjól áðan. Þar dæmdi ég einn leik í Reykjavíkurmótinu í Körfuknattleik, nánar tiltekið leik KR og ÍR í drengajaflokki. Þetta var hinn ágætasti leikur í alla staði, en litlu mátti muna að ég væri hreint ekkert á staðnum. Ég var tiltölulega ný vaknaður fyrir framan sjónvarpið um klukkan 21:20 þegar Grámann bjallaði í mig. Hann bennti mér á það að eftir 10 mínútur ætti að hefjast leikur sem ég ætti að dæma. Þá kom þetta líka ógurlega fát á mig og ég vissi hreinnt ekki hvað snéri upp eða hvað snéri niður. Mér tókst þó að kveðja Guðna og koma mér í einkennisfatnað dómar og út í bíl á u.þ.b. 5 mínútum sem verður að teljast ágætis millitími. Ég var mættur vestur í Frostaskjól og leikur hafinn um 15 mínútum eftir að Guðni hringdi og u.þ.b. 10 mínútum eftir að leikurinn átti að hefjast.
Annars hef ég lítið að segja og er að fara að hugsa mér til hreyfings, í átt að bælinu. Ég þarf nefnilega að leggja í glímukeppni á morgun við yfirmanninn. Nú skal krafist hækkunar á launum...

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 01:20