Konráð J. Brynjarsson

 
Jæja gott fólk Það rignir í henni Reykjavík og Kári hinn ógurlegi, þó ekki íslenskuneminn gríðarlegi af Tunguvegi, heldur nafni hans Norðanvindurinn, sem reyndar er heldur sunnanstæður núna, blæs eins og honum einum er lagið og hrekur eymingjans regndropanna á undan sér svo þeir geta eigi annað en skollið á andlitum (og öðrum líkamshlutum) saklausa drykkjuhrúta sem eru að staulast heim eftir heimsókn í miðbæjarsollinn. S.s. það er óveður úti og ég sit inni í hlýjunni og tuða á veraldarvefinn.

Ég er búinn að bæta nokkrum tenglum við hér til hliðar. Fyrst ber að nefna prakkaraengilinn Brynjar Halldór ferjubakkabónda með meiru. Fyrir þá sem ekki vita þá er hann frumburður og einkabarn (þar til eftir mánuð eða svo) systur minnar elskulegrar. Hann (með dulítilli aðstoð frá mömmu sinni gömlu) hefur sett á laggirnar heimasíðu hjá vefsetrinu Barnalandi. Ég mæli eindregið með að þið kíkið þar inn og lítið á hinn myndarlega (og um fram allt lifandi eftirmynd frænda síns) unga mann.

Þeir voru nokkrir snillingarnir sem ólust upp í Mávaklettinum í Borgarnesi. Þeirra fremstur var að sjálfsögðu undirritaður en fljótlega á hæla mér kom öðlingurinn Kristján Jóhannes Pétursson sem nú hefur fært sitt heimsfræga (í það minnsta í Borgarnesi) málæði á veraldarvefinn. Fáir eru held ég betur til þess fallnir að skemmta okkur hinum með spekingslegu spjalli og búdrýgjandi bulli en Kiddi Jói, nema ef það væri hugsanlega Jóhann "Skalli" Waage, en ég mæli eindregið með pistli hans frá því í gær, ég átti í stökustu erfiðleikum með að hemja þvag við lestur hans.

Síðastur en þó langt frá því að vera sístur, er Mr. Jones. Hann er atorkusamur ungur maður á uppleið. Hann er Garðbæingur stoltur mjög og hefur einhvurn þann undarlegasta tónlistarsmekk sem ég hefi nokkru sinni kynnst. Þá er þónokkuð sagt, því ég þekki ýmissa furðufugla hvað tónlistaráhuga varðar. Kíkið á Jones, hann er góður.

Kvöldið hjá mér hefur að mestu leiti farið í yfirferð á ritgerð ungrar stúlku, bekkjarsystur minnar úr lærdómsmusteri lands vors. Það er að segja, sá hluti kvöldsins sem ekki hefur farið í að sinna vinnu minni, en hún hefur af augljósum ástæðum, forgang. Það er afar skemmtilegur ferill, þessi að fara yfir ritgerð, og það liggur við að maður kunni efnið utan að eftir yfirferðirnar. En svo þegar til átti að taka í tölvunni og koma herlegheitunum á hennar (tölvunnar) form, þá kom (Phil) babb í bátinn. Sá Filipus gerði það að verkum að ég gat ekki sótt frumrit ritgerðar stúlkunnar, sem var geymt á póstsvæði því sem ég leigi af Hita. Þá hefur nýskipaður kerfisstjóri tölvukerfis vors lagt blátt bann við öllu niðurhali ellegar downloadi. Ég verð því að eyða þeim litla tíma sem ég hef nú eftir heimkomu í morgunsárið, til þess að tölvufæra allar athugasemdir mínar við ritgerðarsmíðum fyrrnefndrar stúlku kindar. Sér er nú hver vitleysan. Annars hlakkar mig til að sjá hvur viðbrögð hennar verða við mínum skrifum (en hún hefur þau til athugunar nú), þau skrif mín hafa fengið hreint afbrags dóm(a) hingað til. Látum nú staðar numið.

Fleira ekki gjört, fundi slitið.

skríbentar Konráð J. þegar klukkan slær 04:38